อึดอัดมากครับไม่รู้จะทำตัวอย่างไร

ผมดันไปหลงรักเพื่อนสนิทตัวเองได้ยังไงก็ไม่รู้
รู้จักกันมาประมาณ 1 ปีแล้วมั้ง

ผมอยากตัดใจครับ ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไป
เราสองคนสนิทกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย จนผมอาจจะเผลอใจไป
ตอนนี้เจอกันเกือบทุกวัน แกล้งกันตลอด ก็ไปกินข้าวกัน ดูหนังกันประจำ เมื่อเขาอยากจะไปเที่ยวไหนเขาจะชวนผมไปด้วยเป็นคนแรกๆตลอดเลย มีเรื่องอะไรนุกๆก็จะเล่าให้ผมฟังตลอด ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับผม  แต่จากที่รู้มาเหมือนเขาจะคุยกับรุ่นพี่อยู่เหมือนกัน เห็นก็คุยกันมานานแล้ว เห็นเขาบอกชอบรุ่นพี่คนนี้ด้วย บางครั้งผมก็เห็นว่ารุ่นพี่ก็เหมือนชอบเธอเหมือนกัน ทั้งบอกคิดถึง ทั้งขอกำลังใจ อะไรประมาณนี้ แต่ก็ไม่เป็นแฟนกันสักทีไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกัน แต่ก็แค่คุยchatผ่านมือถือกันนะ เจอตัวจริงกันก็ไม่มีอะไรเลยปกติมากๆ ทำเหมือนรุ่นพี่ทั่วไป และเหมือนรู้อยู่แล้วด้วยว่าเขาไม่ได้สนใจอะไรผมเท่าไหร่


ผมเองก็เป็นคนใจง่ายด้วย ใกล้ชิดกับเค้ามากๆ ก็ตกหลุมรักเค้า กว่าจะรู้ตัวอีกที กลายเป็นว่า ทุกๆวันในหัวผมจะมีแต่เรื่องเค้า คิดถึงเค้าตลอด และผมก็เจ็บมากครับเวลาที่เห็นเขาคุยไลน์กับรุ่นพี่ หรือไม่ก็ได้ยินเขาบอกชอบคนนู้นคนนี้(ถึงแม้เขาจะพูดเล่นก็ตาม)

ตอนนี้ไม่รู้จะทำอย่างไรครับ ตัวเพื่อนผมไม่ได้ผิดอะไรเลย เขาก็คงคิดผมแบบเพื่อนสนิทคนหนึ่งละมั่ง แต่ผมมันผิดเองที่คิดเกินเลย

ผมจะทำยังไงดีครับ ตอนแรกคิดจะค่อยๆทำตัวเฉยชา แล้วปลีกตัวออกมาเอง อยู่แบบนี้ต่อไปไม่ไหวจริงๆครับ แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเขาคงไม่สนใจผม แต่ถ้าได้เจอกันทุกวัน กินข้าวกันตลอดแบบนี้ ผมคงตัดใจไม่ได้แน่ๆ

ผมอยากปลีกตัวออกมา แต่ผมเจ็บนะ เจ็บมากที่ต้องทำแบบนี้ ในใจผมอยากอยู่กับเค้าทุกวัน แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ผมก็ตัดใจไม่ได้ เมื่อผมลองแยกตัวออกมาได้สักพักเขาก็จะแปลกใจและมาถามผมว่าเป็นอะไรไป แล้วจะให้ผมตอบเขาไปว่ายังไงได้ล่ะ ผมก็เงียบสิ แล้วบอกไปว่าไม่เป็นอะไร แล้วสุดท้ายก็ต้องไปสนิทกับเขาเหมือนเดิม ผมรู้สึกเจ็บและอึดอัดมากครับ

เพื่อนผมคนนี้ เขาไม่ได้ผิดอะไรเลย อย่างที่ผมบอกได้ไป เขาน่าจะไม่ได้คิดเกินเลย เขาเปนเพื่อนที่ดีกับผมตลอดมา แล้วอยู่ๆ ผมกลับเฉยชา กลับไม่สนใจ กลับตีตัวออกห่าง แบบนี้ เพื่อมผมเขาจะเสียใจมั้ยครับ เหมือนเค้าให้ผมเต็ม100(ความเป็นเพื่อน) แต่ผมกลับเฉยชากับเขา ผมกลัวเขาเสียใจ เขาไม่ได้ผิดอะไร


หรือทางที่สอง คือผมสารภาพไปเลยตรงๆ บอกว่า ผมรักเขา แล้วถามว่าเขารักผมมั้ย ถ้าคำตอบคือ "ไม่" (ซึ่งผมมั่นใจว่าเค้าต้องตอบแบบนี้แน่ๆเพราะเขาต้องชอบรุ่นพี่แน่ๆ แต่สงสัยทำไมเขาถึงไม่เป็นแฟนกันสักที) ผมก็จะบอกว่า ผมขอเวลานะ ขอทำใจ ขอเลิกคิดกับเค้าแบบนี้ ผมขอออกมาห่างๆ ไม่เจอกันสักพัก แล้วหลังจากนั้น เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

ผมทำแบบวิธีที่สองจะโอเคมั้ยคับ เพราะผมไม่อยากเสียเขาไป เขาเปนเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิตผมแล้ว แต่ถ้าไม่บอกรัก ผมทรมานมากครับบอกตรงๆ ทุกวันนี้ น้ำตาตกในตลอด น้ำตาไม่เคยไหลแต่มันเจ็บและอึดอัดมาก


หรือทางที่สาม คือแอบชอบเขาแบบนี้ต่อไปถึงแม้ตัวเองจะเจ็บและอึดอัดก็ตาม และคอมเป็นเพื่อนที่ดีกับเขาต่อไป คอยทำดีกับเขาต่อไป แม้ไม่รู้ว่าเขาจะหันมามองเราไหม แต่วิธีนี้มันเจ็บเบาๆแต่มันยาวนานยังไงก็ไม่รู้ ซึ่งผมก็เลือกใช้วิธีที่ 3 นี้มาโดยเกือบตลอด บางครั้งก็ลองใช้วิธีที่ 1 ไปบ้างแล้วก็ตามแต่สุดท้ายก็ใช้แบบนี้มาตลอด ซึ่งผมก็ดูแลเธอมาตลอด เมื่อตอนเขาทะเราะกับรุ่นพี่(ไม่เชิงทะเราะหรอกเหมือนแค่งอลกันมากกว่า ที่รุ่นพี่เงียบหายไปไม่คุยกับเธอ) ผมก็คอยปลอบเขา เขามีปัญหาอะไรผมจะคอยช่วยเขา


เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ช่วยแนะนำทีครับ ว่าผมควรทำอย่างไร

ผมไม่รู้จะหันหน้าไปผึ่งใครแล้วจริงๆ อึดอัดมาก จะตัดสินใจอย่างไรดี ที่จะไม่เสียเพื่อนสนิทที่สุดในชีวิตคนนี้ไป ที่จะไม่ทำให้เขาเสียใจ แต่ผมเสียใจไม่เป็นไร


ขอบคุณล่วงหน้าครับสำหรับคำตอบนะครับ