ใครไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอก
ฟ้าว่าจริงนะคะ
เพราะเวลาเห็นเพื่อนเห็นใครต่อใครเสียพี่น้องพ่อแม่หรือญาติไปอย่างไม่มีวันกลับ
ฟ้ามักจะบอกตัวเองเสมอว่าสักวันเราก็ต้องเจอเรื่องแบบนี้บ้างแต่เราคงไม่ร้องไห้หรอกมั้ง หรือคงร้องไม่มากหรอก
คืนวันอาทิตย์ที่ฟ้ารู้ข่าวพี่ชายรถคว่ำแถวปทุม ไม่น่าเชื่อว่าฟ้าไม่สามารถคอนโทรลตัวเองให้สงบจิตสงบใจได้เลย
ร้องไห้เหมือนคนบ้า ทรุดลงไปกองกับพื้นทั้งๆที่ไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน
พี่ชายฟ้ากับฟ้ารักกันมาก พี่ดูแลฟ้าอย่างดีเสมอตอนที่ฟ้าไปเยี่ยมพี่ที่ปทุม
คอยปลอบใจเวลาฟ้าโดนพ่อด่า ให้ความช่วยเหลือฟ้าตลอด
เราไม่ได้เจอหน้ากันมา 6 ปี
เพราะเวลาฟ้าไม่ค่อยจะว่างตรงกันกับพ่อ เลยไม่มีโอกาสไปเยี่ยมพี่ชายเลย
คืนวันอาทิตย์ พี่ชายกำลังจะขับรถมาหาพวกเราที่เชียงใหม่
............
ไปสู่สุขคตินะคะพี่ รักพี่เสมอ
ปล. พรุ่งนี้เป็นพิธีฌาปณกิจแล้วค่ะ แล้วฟ้าคงกลับมาทำงานได้อย่างปกติซักที