เมื่อวานไปดูหนังเรื่อง 32 ธันวา กับเพื่อนสาวโสดอีกคน
อิชั้นโสดมาได้สามปีแล้วค่ะ ไม่มีชายใดเข้ามาในชีวิต ส่วนเพื่อนโสดมาตลอดชีวิตค่ะ
ความโสดที่แปะหน้าผาก ยังตอกย้ำให้ช้ำใจไม่พอ ยังเลือกไปดูหนังเรื่องนี้ให้เจ็บใจเล่นอีก เพียงเพราะ ชอบพี่แดน
อิชั้นกะเพื่อนเลือกไปดูเซ็นทรัลลาดพร้าวเพราะใกล้บ้าน
ระหว่างขึ้นบันไดเลื่อนเราก็เจอผู้ชายสองคน ย้ำนะคะว่าผู้ชาย
คนนึงตี๋ๆใส่แว่น หน้าเกาหลี ใส่กางเกงขาสั้นธรรมดา ไม่ใช่ขาสั้นรัดๆแบบเกย์นะคะ
เป็นแบบหลายกระเป๋างี้ค่ะ เสื้อก็เสื้อยืดเก่าๆธรรมดา อิเพื่อนอิชั้นเห็นเท่านั้นแหละค่ะ กรี๊ดๆใหญ่ยังกับโดนน้ำร้อน
แต่นั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับชั้น เรื่องที่ทำให้ชั้นกรี๊ดๆไปด้วยก็ผู้ชายอีกคนนี่แหละค่ะ แมนมาก
ใส่เดฟยีนส์ เสื้อยืดเก่าๆรองเท้าผ้าใบเก่าๆ มีหนวด หน้าแขกเข้ม โอ้ นี่แหละผู้ชายที่อิชั้นคู่ควร
เราทั้งคู่มองหน้ากัน ตัดสินใจ "ลุย" ก่อนจะรีบเดินไปให้ใกล้เขามากที่สุด
อิชั้นกับเพื่อนใส่เกียร์หมารีบเดินไปประชิดตัวค่ะ หลายคนอาจคิดว่าอิชั้นหื่น
แต่จริงๆแล้วไม่ได้หื่นนะคะ กระเหี้ยนกระหือรือตะหาก (ล้อเล่นนะคะ อิชั้นกะเพื่อนเล่นกันขำๆ)
พอเข้าไปใกล้ชายหนุ่มในฝันสองคน ยิ่งใจสั่นค่ะ ตัวสูง หุ่นดี น้ำหอมโชยมาอ่อนๆ อร้ายยย กลิ่นผู้ชาย
เขาคุยกันเรื่องนี้ค่ะ(แอบเก็บข้อมูล)
รถ
หนัง
ร้านอาหาร
ตอนพูดก็หลุด แมร่ง ส้นทีน แสด อะไรมาให้สาวโสดหัวใจเปลี่ยวอย่างอิชั้นได้ชุ่มชื่นหัวใจและมั่นใจได้ว่า "แมนชัวร์"
นั่นแหละค่ะ อิชั้นเดินประกบตลอดระหว่างชั้นหนึ่งจนถึงชั้นโรงหนัง
แล้วชายในฝันของอิชั้นก็แยกเข้าห้องน้ำ อิชั้นเสียสติเดินตาม แต่เพื่อนอิชั้นเรียกสติอิชั้นคืนมาด้วย
"อิฮอก นั่นมันห้องน้ำชาย"
อิชั้นหมดหวัง เพื่อนอิชั้นยิ่งกว่า หัวชะนีโสดพิงกันให้รู้ว่า เขาไปแล้ว แล้วเราทั้งคู่ก็เดินไปดูรอบหนัง....ด้วยอารมณ์หดหู่
กาลเวลาจะรักษาแผลใจ
เมื่อเวลาผ่านไปสามนาที อิชั้นกับเพื่อนทำใจได้แล้ว และตัดสินใจว่าจะดูรอบไหน
จึงเดินไปต่อคิวซื้อตั๋วหนัง ผู้คนพลุกพล่าน หางแถวอยู่อีกฝากทางปู้น ยาวไปไหน
อิชั้นกับเพื่อนหอบสังขารอันแห้งเหี่ยวพร้อมหัวใจอันโรยรา ไปจนถึงฝั่งปลายแถว
แต่เรื่องไม่จบค่ะ!!!!!!!!!!!!
"ผ่าง!!!!"
ตื่นเต้นดีมั๊ยคะ ชายทั้งสองคนที่ทำให้หัวใจสาวโสดได้ชุ่มฉ่ำ เดินมาปะทะเราสองคนพอดี
จังหวะนั้นอิชั้นคิดว่า อิชั้นต้องต่อหลังเขาแน่นอนเพราะเขามาก่อน
แต่เปล่าค่ะ ชายหน้าแขกเนื้อคู่ประตู(โลง)ถัดไป ของอิชั้นหันมามองหน้าอิชั้นด้วยสายตาตะลึงงัน
ก่อนจะยิ้มหวานมาให้อิชั้น จนกระดูกอิชั้นผุกร่อน "เชิญครับ" อร้ายยยย คุณขา ผู้ชายค่า
อร้ายยยยย สุภาพบุรุษ นี่แหละค่ะ พ่อของลูกอิชั้น อิชั้นมือสั่นเหงื่อออกมือ
ช่วงเวลาที่ที่เรายืนรอซื้อตั๋วหนังนั้นเป็นช่วงที่มือความสุขที่สุด
อิชั้นอยากจะยืนรออยู่อย่างนั้น จนกว่าเรื่องแฮรี่ย์ พอตเตอร์ภาคสุดท้ายจะเข้าโรง
ตอนเข้าคิว อิชั้นกับเพื่อนเราตัดขาดจากกันอย่างเด็ดขาด ไม่พูดจาอะไรกันเลย
เฝ้าฟังสรรพเสียงของชายในฝันของแต่ละคน
"มรึง......."
"ตรู........"
เขาใช้สรรพนามเรียกันแบบนั้น เพราะฉะนั้นเปอร์เซ็นต์ความเป็นเกย์หายห่วงค่า ประชาชีขา
ระหว่างที่ยืนต่อคิวอยู่นั้น อิชั้นสังเกตุว่า มีฝูงไฮยีน่าค่ะ แบบในเรื่อง อเวจี เอ๊ะ อวตารนี่นา
ใช่ค่ะเรื่องอวตารอ่ะคะ หันมามองเหยื่อของอิชั้นเป็นระยะๆ
(อิชั้นเป็นนางแมวป่านะคะ ไม่ใช่ไฮยีน่ากระลิ้มกะเหลื่อ ชั้นเชิงเรามันต่างกันค่ะ)
ในฝูงไฮยีน่านั้นมีทั้งไฮยีน่าผู้ชาย ไฮยีน่าผู้หญิง
ไฮยีน่าผู้ชาย อิชั้นไม่ถือสาค่ะ เพราะว่า มิใช่คู่แข่ง เพราะชายหนุ่มคลีโอของอิชั้นไม่ทีท่าจะสนใจพวกนั้นเลย
แต่ไฮยีน่าผู้หญิงนี่สิคะ ที่ทำให้อิชั้นหงุดหงิด ต้องคอยขู่ฟ่อๆ แบบนังเนมิทรี่ย์ นางเอกสก๊อยซ์ในเรื่องอวตาร
แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ ชายหนุ่มสองคนนั้นก็ไม่สนอยู่ดี คุยกันเรื่องหนังอย่างออกรส เสียงก็แมน หน้าก็แมน หุ่นก็แมน แต่งตัวยังแมน
"สวรรค์ ยังมีตา ฟ้ายังมีใจค่า"............
ในที่สุดอิชั้นก็ได้ตั๋วหนังมาครอบครอง แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่อิชั้นต้องการ
หัวใจและเรือนร่างของพ่อหนุ่มนั่นตะหาก ที่อิชั้นอยากครอบครอง
"แก แกรู้จักหมอทำเสน่ห์ที่ไหนมั่ง ชั้นอยากได้น้ำมันพรายมาดีด ใส่พ่อยอดขมองอิ่มของชั้น" อิชั้นเอื้อยเอ่ย
อิชั้นกับเพื่อนส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม (แถวบ้านเรียก อ่อย) ไปให้ชายทั้งคู่ ก่อนจะกล่าว
"ขอบคุณเน๊อะเค๊อะ" พร้อมกับน้ำเสียงที่บีบเล็กเหมือนสาวแรกรุ่น
"ครับ ไม่เป็นไรครับ" อร้ายยย อย่างนี้ต้องมีใจ เรียกว่ามีใจค่ะ
ถ้าผู้ชายไม่มีใจเขาไม่แซวอิชั้นแบบนี้หรอกค่ะ แซวแรงแบบนี้มีได้เสีย
"ดูเรื่องอะไรกันเค๊อะ" อิชั้นถามพลางส่งสายตาเหยียดหยาม เย้ยหยัน ไปที่ฝูงไฮยีน่าที่ยืนทำตาละห้อย
ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นกับพวกหล่อนนะ ชั้นเชิงคนละlevel
"32 ธันวา ครับ"
"อุ้ย ตาย โฮ๊ะๆๆๆ" หัวเราะเอามือป้องปาก "ดูเรื่องเดียวกันด้วยสินะคะ"
เห็นมั๊ยคะคุณผู้ชายเขามองอิชั้นกับเพื่อนมาตั้งแต่บันไดเลื่อนแล้วละสิ แล้วที่แกล้งให้อิชั้นแซงคิว
ก็เพื่อจะรอดูว่าอิชั้นดูเรื่องอะไร จะได้ดูตาม แหม แผนแค่นี้มีหรือ อิชั้นจะดูไม่ออก หึ
"นั่งใกล้กันด้วยนี่คะ ตายจริง" เพื่อนดิชั้นเหลือบไปมองตั๋วก่อนจะอุทานเอามือป้องหน้าอกด้วยความประหลาดใจ
แหม อิฮอก แวรงงงนะคะ แอบดูของผู้ชาย
"เหรอครับ" พ่อหนุ่มแดนโสม ที่เป็นเป้าหมายของเพื่อนสาวนอเหล็กของอิชั้นเอ่ย
"สงสัยไม่บังเอิญแล้วมั้ง" แล้วก็เป็นตาพ่อหนุ่มอาหรับของอิชั้นแซวเพื่อนของเขา
ก่อนจะตบบ่าแป๊ะๆ อย่างแมนๆ สามสี่ที ...นี่แหละ ผู้ชายแท้ๆเขาทำกันแบบนี้แหละค่ะ ตบบ่ากอดคอ อร้ายยย
มิตรภาพของพวกเขาช่างสวยงาม มันไม่ต่างกับมิตรภาพของอิชั้นกับอิฮอกเพื่อนสาวเลย
ซาบซึ้งน้ำตาไหล ยิ่งได้มองหน้าพ่อหนุ่มน้อยหน้ามลใกล้ๆ
หัวใจของอิชั้นก็เป็นทาสเขาไปเสียแล้วหล่ะค่ะ ยิ้มแต่ละครั้งเล่นเอาอิชั้นสั่นไปทั้งตัว
อิชั้นยืนอ่อย เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ยืนพูดคุยปราศัยได้แป๊บเดียว เขาทั้งคู่ก็ขอตัวเขาโรงหนัง แต่ก่อนเข้าไป
ถ้าอิชั้นไม่บ้าคิดเข้าข้างตัวเองอิชั้นว่าอิชั้นเห็นเขาหันมายิ้มก่อนจะขยิบตาให้อิชั้น
"เหรอ ชั้นไม่ยักกะเห็น" เพื่อนอิชั้นบอก แต่ด้วยความอิจฉาริษยามาบังตา มันก็เลยไม่เห็นสิ่งที่ใจอิชั้นเห็น
ด้วยยังมีความเป็นกุลสตรีและยางอายอยู่บ้างอิชั้นยืนนิ่งอยุ่พักใหญ่ก่อนจะบอกเพื่อนว่า
"รีบตามไปสิวะแก เดี๋ยวก็คลาดกันหรอก ชั้นจะเอาเบอร์ผู้ชายคนนั้นมาให้ได้"
อิชั้นเดินตามไปติดๆ จนประชิดหลังพวกเขาอีกครั้ง
ท่วงท่าในการเยื้องเดินนั้น ช่างองอาจ สง่าผ่าเผยราวกับองครักษ์พิทักษ์เจ้าหญิงซึ่งอีกไม่นานก็คงเป็นอิชั้น
แล้วเราก็เขาไปในโรงหนัง ความมืดมิดปกคลุม อิชั้นมองเห็นเขาเพียงแต่เงา
มีเพียงแสงไฟจางๆและความหวังในใจของอิชั้นเท่านั้นที่นำทาง
เราเดินไปฝั่งขวาที่ที่มีที่นั่งเราอยู่ พวกเขาเดินก้าวขึ้นบันไดอย่างผ่าเผย มั่นใจ
"เอ้ย ระวัง" เสียงพ่อของลูกในอนาคตของอิชั้นอุทานขึ้นมา
อิชั้นตกใจค่ะคุณ เพราะชายหน้าตี๋ Targetของเพื่อนสะดุดอะไรสักอย่าง
อาจเป็นบันได หรือไม่ก็เป็นหัวใจด้านช้าของเพื่อนอิชั้นก็เป็นได้
"ทีหลังก็เดินระวังๆหน่อย มันมืด" ผู้ชายของอิชั้นพูด แมนมากๆ อิชั้นน้ำตาเอ่อ
เอ่อ
เอ้ย
เฮ้ย
อ้าว
อ้าย
เว้ย
แมร่ง อะไรอ่ะ
ไม่ต้องงค่ะ ว่าอะชั้นลมสว่านตีหรือเป็นอะไร
ภาพที่อิชั้นเห็นต่อจากนั้นก็คือ ..สามีของอิชั้น.เดินมาหาเพื่อนของเขา .ก่อนจะประคองโอบกอด....
"แหม เพื่อนกันเขาก็ทำแบบนี้แหละ" อิชั้นมองโลกในแง่ดี
แต่มันยังไม่จบสิคะ
"มานี่มา แมร่ง มืดอย่างงี้ใครที่ไหนจะมองเห็นวะ สาด" สามีอิชั้นยื่นมือไปจับมือของเพื่อนชายของเขา
อย่างเป็นห่วง ก่อนจะจูงมือเดินเข้าไปเพื่อนั่งในที่ของเขาโดยไม่อายสายตาคนที่นั่งอยู่ในโรงนับสิบนับร้อย
"อิฮอก แกเห็นเหมือนที่ชั้นเห็นมั๊ย" อิชั้นยืนแน่นิ่ง ราวกับถูกถีบหน้าด้วยรองเท้าทหารอย่างแรง
"อืม" น้ำเสียงเพื่อนของอิชั้นก็คงไม่ต่างกัน
"ดูหนังกันเถอะแก" น้ำเสียงสลดอย่างเห็นได้ชัด
อิชั้นกับเพื่อนนั่งใกล้เขาทั้งสองคนมีเพียงชายแก่ตีนเหม็นนั่งขั้นกลาง
ตลอดเวลา เขาทั้งคู่นั่งกุมมือกันตลอดเวลา นั่นยิ่งตอกย้ำให้อิชั้นค้นพบสัจธรรมมากขึ้น
"ผู้ชายดีพร้อมไม่มีในโลกหรอก แก"
เราออกมาปลอบใจตัวเองเมื่อดูหนังจบ
"ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแหละเน๊าะ" ชั้นฉอเลาะเพื่อน ป้องกันมันทิ้งไปมีแฟน
"อืม"
อกช้ำระกำตรม ชั้นจะหาความจริงจากที่ไหนในโลกนี้ได้อีก
ชั้นว่าชั้นมองเก้งกวางขาดนะ ชั้นมีเรด้าห์ เพื่อนชั้นเป็นแบบนี้เยอะแยะ
แต่อิตาสองคนนั้นตบหน้าชั้นอย่างแรง เรด้าห์ชั้นใช้ไม่ได้ผล
แล้วต่อไปนี้ชั้นจะมั่นใจในตัวผู้ชายได้อย่างไร
คุณผู้ชายขา สงสารผู้หญิงตาดำๆที่กำลังจะขึ้นคานอย่างอิชั้นเถอะนะคะ หัวใจอิชั้นบอบบางมาก
ช่วยหันกลับมารักผู้หญิงอย่างอิชั้นกันหน่อยเถอะนะคะ
ผู้ชายแท้ๆที่เหลืออยู่ก็หาดียากแล้ว
ไม่มีเมียแล้ว
ก็เจ้าชู้ ติดพนัน เลว
อิชั้นรู้ว่าพวกคุณรักษ์โลก ไม่อยากเพิ่มประชากรบนโลก ไม่อยากทำให้โลกร้อน
แต่อิชั้นยังต้องการพวกคุณนะค๊า
นี่ไม่ใช่สมัยคอมมิวนิสต์นะคะ
"ไม่ต้องหนีเข้าป่า(เดียวกัน)แล้ว"
********** อ่านขำๆนะคะ อย่าไปซีเรียส อิชั้นแค่มาเล่าให้ฟังขำๆเฉยๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก