ความจริงช่วงนี้งานยุ่งมาก ๆ เงินก็ไม่ค่อยมี คิดว่าจาหยุดเที่ยวแต่เนื่องจากผลเลือดผ่าน เลยต้องฉลองนิดหน่อยแต่เรื่องเล่านี้เกิดก่อนไปตรวจเลือด ว่าจะเอามาเล่าสู่กันฟังก็ไม่มีเวลา วันนี้ว่าง ๆ เลยเอามาเล่าให้ฟังสนุก ๆ ผมตัดทอนคำหยาบคายออกไป 10 เปอร์เซ็นเพื่อไม่ให้ระคายหูมากกว่านี้ แต่ยืนยันว่านี่เป็นบทสนทนาจริง ๆ ที่ได้ยินมา ส่วนเป็นที่ไหนนั้นขอไม่บอกเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง และของน้อง ๆ ใครเที่ยว นกป. เชียงรายบ่อย เดาได้แน่ ๆ ว่าที่ไหน
สืบเนื่องจากคืนวันนั้นเป็นวันศุกร์ขณะนั่งกินเหล้า อยู่บ้านเพื่อน กินกันหลายคน ประมาณ 11.00 น. ก็กะว่าจะกลับละ แกล้มหมด เหล้าก็จาหมด
กะว่าจาเข้าบ้านนอนเลย เพื่อนที่ไปได้เมียเป็นคนทำลูกชิ้นขาย เข้ามาร่วมวงด้วย พร้อมกับถือลูกชิ้นเนื้อวัวเกรดเอ(หัด)ทำเองกะมือ ด้วยความที่ว่าเห็นเขาเอากระชายดำไปใส่อาหารนั่นนู้นนี่หลายอย่าง มันเลยเอาใส่ในลูกชิ้นบ้าง แต่เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่ทำเลยไม่รู้ว่าใส่มากหรือน้อยไป แค่กะ ๆ เอา ผมชิมไปสี่ลูก รสชาติดีแต่มีกลิ่นฉุนกระชายพอดู จึงแนะนำไปว่าทีหลังใส่น้อยลงกว่านี้อีกซักครึ่้ง ซึ่งทุกคนก็เห็นตรงกันว่าฉุนจนน่าเกลียด แล้วก็กระดกแก้วสุดท้ายพร้อมกับขอตัวกลับก่อน ระหว่างทางปวดฉี่แวะปั้มฉี่เสร็จล้างหน้าล้างตาปรากฏว่าน้องชายงอแงพองตัวออกมาจนเดือดร้อนพี่มัน ที่แย่คือมีเงินติดตัวแค่สองพัน กระเป๋าตังค์กับบัตรต่าง ๆ ทิ้งไว้ที่บ้านเพราะกะมากินเหล้าอย่างเดียว นึกในใจไปไหนดีวะตู ไซด์ไลน์รึก็ต้องเสียค่าห้องอีกดีไม่ดีไม่พอจ่าย นึกถึงน้อง ม. นกป. ได้ทุกทีให้พิเศษพันเดียวก็....ได้ เลยวางแผนไปลงคอร์สนวดบอดี้ 1000 แล้วไปให้น้องในห้องอีก 1000 พอดีเป๊ะ กะว่าให้น้องอมให้หนึ่งน้ำ และ.... อีกหนึ่งน้ำ เพราะดูน้องชายแล้วคืนนี้แค่น้ำเดียวมันคงไม่ยอมหลับยอมนอนง่าย ๆ ดูนาฬิกา 11.40 น. รีบบึ่งรถไปพร้อมกับโทรไปที่ร้าน ถามอย่าเพิ่งปิดนะเดี๋ยวไป ร้านบอกจาปิดแล้วแต่รอพี่คนสุดท้ายก็ได้ ถามน้อง ม.อยู่มั้ย ร้านบอกอยู่น้อง ๆ อยู่กันอีกหลายคนรีบมาเลยนะ มาช้าร้านปิดก่อนไม่รู้ด้วยนะ เลยบอกอีกไม่เกิน 10 นาที ถึง พอถึงที่ร้าน 11.50 น. เดินเข้าร้านน้อง ๆ นั่งเต็มโซฟา ประมาณ 8 คน ผมเลยบอกเจ๊เอาน้อง ม. คอร์ดบอดี้ธรรมดา น้อง ม.ก็พาขึ้นห้องอาบน้ำ เสร็จเลยบอกน้องว่าวันนี้พี่พิเศษเหมือนเดิม น้องอมให้ก่อนเลย น้อง ม. เลยบอกว่าพี่มีถุงมาด้วยมั้ย ผมก็บอกมีแต่อยู่ในรถทำไมน้องไม่มีเหรอ น้องบอกก็พี่เลือกคอร์สบอดี้ เจ๊เลยไม่ให้ถุงมาซักถุง ผมก็เลยบอกงั้นลงไปเอาดิ น้องบอกบ้าเดี๋ยวเจ๊ก็รู้ดิว่าแอบรับพิเศษ เจ๊รู้เดี๋ยวด่าตายเลย ทำไมเมื่อกี้ไม่เลือกคอร์สสเปย์ล่ะ จะได้เอาถุงมา เลยบอกน้องว่าพี่เมาน่ะ คิดว่าคอร์สไหนก็เหมือนกัน ยังไงเราก็รู้กัน
น้องบอกงั้นพี่ต้องไปเอาในรถแล้วล่ะ ผมเลยบอกได้ ๆ เดี๋ยวถ้ามีคนถามพี่จาบอกว่าลืมล็อครถแล้วกัน แล้วผมก็แต่งตัวเดินลงบันไดมา เห็นว่าทุกห้องประตูเปิดหมดแสดงว่าคงมีผมเป็นแขกคนสุดท้ายของร้าน ก่อนถึงบันไดขั้นสุดท้ายประมาณ 5 ขั้น ได้ยินเสียงน้องคุยกันเลยหยุดเท้ากะว่าฟังดูดิว่าน้องคุยอารายกัน ซึ่งร้านนี้มีประตูกระจกปิดทางขึ้นลงบันได ส่วนหลังประตูก็คือโซฟาที่น้อง ๆ นั่งรอแขก ปกติประตูนี้ปิดสนิท แต่วันนี้ดูเหมือนจาปิดไม่สนิท เพราะผมได้ยินเสียงน้องคุยกันชัดมาก ซึ่งขณะนั้นน้องกำลังเก็บของเตรียมตัวกลับกัน เพราะเที่ยงคืนห้านาทีแล้วร้านปิด คงไม่มีใครเข้ามาอีก
คำแรกที่ผมได้ยินจนทำให้ต้องหยุดเท้าแล้วยืนฟัง คือ
- พี่ ป. น้องยืมสะตังค์พันเหลาะ บ่ามีสะตังค์กินข้าว
- บ่ามี พี่มีนี้สองพัน วันพูกจะไปไถ่สร้อย มึงน้ำบ่าไปเบิกที่เจ๊ก่อน
- ตะวาวันซืนน้องก็เบิกที่เจ๊แล้วพันหนึ่ง วันนี้เบิกแหมเจ๊ไปฮื้อหยัง เน๊าะ ๆ พี่ ป. คนงามหื้อน้อง ป. ยืมพันเน๊าะ เดียวันพูกซ้ายเลย
- พี่จะไปไถ่สร้อยแหน่ มึงยืมอี ฟ. ก่อนแปะ วันนี้มันขึ้นจัดหลายรอบ
- น้องบ่อมีฮื้อมันยืมกะ วันนี้น้องจะไปจ่ายก่าหอ เปิ้ลทวงตั้งตะวาแล้ว
- อะหยังวันนี้มึงขึ้น สี่กะว่าห้ารอบ มึงได้เป็นสี่ห้าพัน ฮื้ออี ป. ยืมพันเดียวไปเป็นหยัง เดียววันพูกพี่ซ้ายฮื้อก็ได้
- ได้สี่ห้าพันตี้ไหนฮั่น ขึ้นสี่รอบ ๆ ละ หกร้อย ได้ สองพันสี่
- ก็พี่หันบ่าเฒ่าเสื้อขาวตะเจ้ากับบ่าอ้วนเสื้อเขียวขึ้นกับมึง บ่าสองคนนี้มันเกยขึ้นกับพี่ตะก่อน มันขออมสดซ้ารวด มึงตึงได้พิเศษที่มันอย่างบ่ามีก็คนห้าร้อย บ่าเฒ่าฮั้นบางเตื่อหื้อเป็นพันสองพันก่อน
- แอ้ น้องอู้แต้ ๆ หนา พี่ ป. บ่าเฒ่าฮั่นมันฮื้อน้องอมสดแต้ แต่น้องบ่อเอา น้องขี้จะ ค... มันเหม็น ส่วนบ่าฮ่าอ้วนฮั้นมันว่าวันนี้มันบ่ามีสะตังค์ น้องอมหื้อมันอยู่ มันฮื้อน้อง 300 แหมสองคนที่ขึ้นกับน้องมันก็หื้อพิเศษน้องคนละร้อยสองร้อย มันจาเอาน้องเสียน้องบ่าหื้อมันเอา วันนี้น้องมีนี้สามพันจับก่าหออั้นเน๊าะ
- บ่าเป็นหยังพี่ ป. มันบ่าหื้อน้องก็บ่าเอาก็ได้ (น้ำเสียงเหมือนจาร้องไห้)
- เอาตี่กูก็ได้ วันนี้กูได้พิเศษมาพัน
- มึงฮื้อกูยืมแต้กะ ถ้าวันพูกกูไม่ได้ขึ้นสักรอบยั่งวันนี้ กูบ่าจั๋ยมีซ้ายมึงเตื่อหนา
- เออมึงเอาไปใจ้ก่อน กูบ่าจั๋ยมีจ๋องใจ้เตื่อ
- พี่บอกตั๋วแล้ว เวลาลูกก้ามายิ้มฮื้อเปิ้นผ่อง มัวก่าเแปงหน้าง่าว เลยบ่าได้กับเปิ้นซักเตื่อ
- น้องก็ยิ้มอยู่ ตะกี้พี่มะหันกะลุงตะกี้ (หมายถึงผมเอง)
น้องยิ้มฮื้อมันฮิมตาย มันไปเอาอี ม. เหีย มันท่าจะโขดน้อง ทะเเล้วมันขึ้นกับน้อง ๆ บ่าหื้อมันเอา ตั้งฮั้นมันมามันก็ขึ้นกับ อี ม. มันตึงบ่าขึ้นกับน้อง
- ก็ตั๋วน้ำบ่าหื้อเอาเหีย ลุงตะกี้นี้มันก็เคยขึ้นกับพี่ ๆ ก็หื้อมันเอา ค... มันบ่าจั๋ยใหญ่ (พูดซะเสียหาย)
มันหื้อพิเศษเตี่ยพัน สองพันก่อน
- น้องบ่าฮู้นิ น้องพ่อหน้ามันหยั่งคนขี้จิ (วันหลังเดี๋ยวน้องคนนี้เจอผมจัดหนักแน่ ๆ)
ช่างมันเต๊อะมันง่าว อี ม. วันนี้มันขึ้นรอบนี้รอบตี่หก ....มันปอปองแล้วยังเอามันอยู่
- มึงมันปากบ่าดีจะอี้กะ กูบอกมึงขี้เตื่อแล้ว เวลาอยู่กับใครก็จั่ง หื้ออู้ดี ๆ เปิ้นจาได้มาหมั่น ๆ มึงหัน อี ม. มันได้วันหนึ่งขี้รอบ แล้วมึงได้ขี้รอบ ตึงวันนี้มึงยังบ่าฮู้เตื่อกะ ไขขึ้นกับมึงเตื่อเดียวเปิ้นก็หลาบ มึงมันอู้บ่าม่วน
ขออภัย ถึงตอนนี้เวลาผ่านไปเกือบสิบนาที ผมกลัวว่าน้อง ม. จะรอนาน เลยเดินถอยหลังขึ้นไปอีกห้าหกขั้น แล้วแกล้งเดินย่ำเท้าแรง ๆ ให้เกิดเสียงดัง น้อง ๆ คงได้ยินเสียงเลยหยุดคุยแล้วผมก็เดินไปเอาถุงที่รถ ขากลับเดินสวนกับน้อง ๆ ซึ่งกำลังเดินออกจากร้านพอดี ผมเลยยิ้มให้แล้วถามเล่น ๆ ว่ามีคนไปส่งหรือยัง น้อง ป. บอกบ่ามีเตื่อ พี่ไปส่งน้องก็ได้หนา ผมเลยอั้นไปรอในรถพี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปส่ง น้อง ป.ยิ้ม บอกอู้เล่นบ่าดาย ไปส่งน้อง ม. เต๊อะ แล้วผมก็ขึ้นไปหาน้อง ม. ระหว่างนัวกันนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนน้อง ม. คุยกันบอกน้อง ม. ขึ้นรอบนี้รอบที่หก ผมเลยถามน้อง ม. ว่าวันนี้ขึ้นกี่รอบแล้ว น้อง ม. ตอบว่า เพิ่งขึ้นกับพี่รอบนี้รอบแรก วันนี้ไม่ค่อยมีลูกค้าเลย ถ้าพี่ไม่มาวันนี้น้องบ่าได้สะตังค์ปิ๊กบ้านสักบาท
ได้ยินคำตอบแล้ว รู้ละว่าทำไมน้องได้รอบเยอะกว่าคนอื่น นิสัยก็ดี หน้าตาน่ารัก คำพูดคำจาพูดซะชวนสงสาร น่าเห็นใจ นี่สิ นางฟ้า นกป. ตัวจริง มันต้องแบบนี้