เหตุการณ์ที่เมืองสองแคว ภายหลังจากการหล่นเมื่อใช้บริการพี่ รปภ.แล้ว ผมเห็นมีอาบอบนวดแถวโรงแรมย่านสถานีรถไฟ (อมรินทร์หรือไรเนี่ย ขออภัยนะครับ) เดินขึ้นไปตามป้าย มีสาวนั่งอยู่ที่โซฟา 3 คน กำลังศึกษาโลกในมือถือทั้งหมดเลย อืม ไม่มองหน้าลูกค้าหน่อยหรือจ๊ะ
วันนั้น เวลานั้น มีกระทาชายคือ ผมคนเดียว ที่ประหลาดใจต่อมา เชียร์เป็นทอม ครับ ฟังน้องเชียร์แล้วมันฮาๆ ยังไงไม่รู้ สุดท้ายผมเลือกน้องคนนึง 1.7 k แล้วเดินเข้าไปข้างในห้อง
"โอ๊ะ ทำไมมันเล็กอย่างนี้ล่ะ"
" อ๋อ เชิญขึ้นห้องข้างบนดีกว่าค่ะ " สาวใหญ่ประจำเคาน์เตอร์ขอให้ผมควงน้องขึ้นไป
น้องควงแขนผม พร้อมกับบริกรถืออุปกรณ์ใส่ตะกร้าเดินตามหลังมา แล้วขึ้นลิฟต์พร้อมกันไปชั้นบน บรรยากาศในห้องพัก ไม่น่ามาใช้บริการเลย มี 2 เตียง และบรรยากาศห้องเก่าไปหมดครับ
ผมเข้าไปนัวเนียสักพักก็ปอกเปลือกไปอาบน้ำกัน การขัดสีฉวีวรรณในอ่างนั้นเยี่ยมเลยครับ ผ่อนคลายดี ผมสอบถามน้องมาจากลาว เพื่อหาเงินส่งให้ทางบ้าน (แววเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตาโผล่ออกมาในฉากซะแล้ว) แต่ไม่ว่า จะหดหู่อย่างไรก็ตาม มือของผมก็ทำงานกับไฟหน้าน้องตลอด เพราะ มันใหญ่และของแท้ครับ นุ่ม เด้ง
กลับมาที่เตียง น้องจั๊กกะจี๋ "หนวดของผม" ดิ้นพราดๆๆๆ แต่เธอไม่ดิ้นสู้ เอาแต่ดิ้นหนีครับ เกิดอาหารต่อมจักกะเดี้ยมรั่ว ผมไซร้ตรงไป ดิ้นหนี้หมด เฮ้อ!!! แค่ไม่ได้โกนหนวดวันเดียวเองนะเนี่ย
ผมพยายามแล้วพยายามอีกที่จะนัวเนีย (ก่อนถอดผ้าไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย) จนโทร.ดังแจ้งหมดเวลาครับ เฮ้อ! ว่าไปเนื้อตัวแน่น ช่วงล่างหนึบ แต่ผมคลอเคลียไม่ได้เลยเหมือนต้องกินข้าวแบบปิดตา เมิงอ้าปากแล้วตักกินนะ เมื่อผมไม่สามารถสร้างอารมณ์ได้ มันก็ไปไม่ถึงเส้นชัยครับ
หล่นครั้งที่ 2 กับเมืองสองแคว แต่รอบหน้าผมจะสู้ต่อครับ