ที่ห้องพักเดิมสมัยผมเรียนอยู่ มัธยม ( ตอนนี้เรียนมหาลัยแล้วครับ ) ของผมนั้น ผมยังไม่ได้สังเกตุ
ว่าเสาต้นที่อยู่กลางห้องในห้องที่ผมอยู่นั้นเป็นเสาที่ตกน้ำมัน เพราะว่าเจ้าของที่ให้เช่าเค้า เอา กระดาษ
ไปปิดบริเวณที่เสาต้นนั้นตกน้ำมัน ผมลืมบอกไปว่าหอพักแต่ก่อนที่ผมอยู่นั้นเป็นหอไม้ แล้วเมื่อผมได้
เข้าไปอยู่แรก ๆ ประมาณ ครึ่งเดือนยังไม่เกิด อะไรขึ้นครับ แต่ก็มีคนถามผมกับ รูมเมจ ว่าฝันอะไรมั้ย
หรือว่านอนหลับดีมั้ยในตอนที่ผมเริ่มย้ายเข้ามาแรก แต่เจ้าของหอพักเขาไม่ได้บอกอะไรผมเลยครับ
ตอนนั้นผมยังไม่เอะใจ แล้วเวลาก็ผ่านไปเดือนกว่า ๆ แล้วมีวันหนึ่งผมก็เจอเข้ากับตัวผมเองจนได้ครับ
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยโดนหนักขนาด นี้ครับ คืนนั้นผมฝันว่าเป็นผู้หญิงผมยาวสวยครับ อายุประมาณ
30 ต้น ๆ วัยกำลังงามครับครับนุ่งผ้าแพรสีฟ้าอ่อน แต่ผมก็รู้ดีว่าน่าจะไม่ใช่คนในสัณชาตญาณ ของผมมันบอกผม
ครับนุ่งผ้าแพรสีฟ้าอ่อน ตามผมไปทุก ๆ ที่เลยครับ ในความฝันผมหนีไปที่โรงเรียนครับ แต่ว่าก็หนีไม่พ้นครับ
ผมวิ่งหนีครับแต่ผู้หญิงคนนั้นยืนเฉยๆ แต่ผมหนีไปไหน ก็จะเจอ แล้วบางครั้งก็เดินมาหาครับถ้าอยู่ใกล้ ๆ
จนในที่สุดผมก็รู้ว่าจะพาผมไปอยู่ด้วย ซึ่งตอนนั้นผมท้อแท้มาก ๆ เพราะหนียังไงก็หนีไม่พ้น ซึ่งในตอนนั้เอง
ผมกำลังจะตอบตกลงอยู่แล้วครับกำลังอ้าปากในความฝัน ก็มีคล้ายเทวดาเทพารักษ์ หรืออะไรนี่แหละครับ
ซึ่งหมวกเป็นชฏา มีสร้อยโลหะสพายไหล่นุ่งจงกระเบนลักษณะเป็นชายวัยกลางคน
ปรากฏมาข้างตัวผมท่านยืนบอกหญิงสาวคนนั้นว่า
ยังไงก็ให้เขาอยู่ที่นี่เถอะ( เขาคือผมเองครับ ) อย่าเอาเขาไปเลยอยู่ด้วยกันที่นี่แหละ
ประมาณว่ามาปรามไม่ให้เอาผมไปอยู่ด้วยครับ แล้วเมื่อเทวดา พูดเสร็จผมก็ตื่นครับ
เหงื่อออก เยอะมากๆ ครับ ผมกลัวมากแต่ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง
จากนั้อีกไม่ถึงอาทิตย์ผมจึงกลับบ้านไปเอาพระมาไว้ที่หอพัก
เมื่อเวลาผ่านไปอีกจนผมแทบจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ผมก็ฝันอีกครับ
ฝันว่าเห็นนางไม้( ตอนนี้รู้เลยครับว่าเป็นนางไม้ ) เป็นผู้หญิงคนเดิมครับ
แต่มาดีครับใส่ชุดสไบสีทองยืนยิ้มให้ผมอยู่ใต้ต้นมะม่วงใหญ่หน้าหอพักครับ