หยุดนิ่ง คือการแสวงหาความพอดี ความพอใจ ถ้าใจเรานึกอย่างนี้
เราจะพอใจ สบายใจ ไม่อึดอัด เบาสบาย ปลอดโปร่ง ไม่ตึง ไม่เครียด
ความพอใจอย่างนี้คือความพอดี รักษาความพอดีให้สม่ำเสมอต่อเนื่อง
อย่างสบายๆ
ให้เรารักษา "ความสงบ หยุด นิ่ง" ไว้ ไม่ลิงโลดใจเมื่อทำได้ดี
หรือเสียใจเมื่อทำได้ไม่ดี
ทุกอิริยาบถ ต้องเอาใจจรดกลางไว้เสมอ ปรับใจ ปรับอารมณ์
ให้หยุดนิ่ง และรักษากลางให้มั่นคง ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน
หรือทำอะไรก็ตาม
นิ่ง ก็คือ นิ่ง
เมื่อไรต้องหาวิธีการทำให้ใจนิ่ง เมื่อนั้นคือไม่นิ่ง
หยุดนะง่าย เพราะไม่ต้องคิดอะไร
คิดทำให้หยุดนะยาก
ต้องปล่อยนอกจึงเข้าใจ
ต้องปล่อยหยาบ จึงเข้าละเอียด
สิ่งเกื้อหนุนให้ใจหยุดนิ่ง
1. หัดเป็นคนมองโลกตามความเป็นจริง ไม่ใช่มองในแง่ดี
หรือในแง่ร้าย ให้มองว่าความเป็นจริงของในโลกนี้มีธรรมอยู่ 8 ประการ
มีลาภ เสื่อมลาภ
มียศ เสื่อมยศ
มีสรรเสริญ มีนินทา
มีสุข มีทุกข์
ธรรม 8 ประการนี้ จะวนเวียนอยู่ในชีวิตของเราตลอดเวลา
เราต้องไม่หวั่นไหวและทำใจเป็นกลางๆ
2. ทำใจให้เบิกบาน แช่มชื่นอยู่เสมอ ใจต้องสบายเป็นกุศล
เบิกบาน ผ่องใสและเยือกเย็น ใครที่เป็นคนเจ้าอารมณ์ หงุดหงิด
ฉุนเฉียว ใจร้อน แง่งอน อะไรต่างๆที่ไม่ดี ให้ละทิ้งไป ทิ้งไปให้หมด
3. มองเพื่อนมนุษย์ทุกๆ คน เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ ร่วมเกิด
แก่ เจ็บ ตาย จะเป็นใครก็ตาม จะเป็นสามีภรรยา เป็นพ่อ เป็นแม่
ปู่ ย่า ตา ยาย เป็นบุตร ธิดา หรือว่าเป็นเพื่อนร่วมงาน ให้มองเห็นว่า
มีความเสมอเหมือนกันอย่างนี้ทุกคน
ต้องมีความปรารถนาดีให้กับเพื่อนทุกๆ คน สิ่งที่ได้คือ
ใจเราสบาย ไม่หงุดหงิดง่าย ไม่ฉุนเฉียวง่าย ไม่เจ้าอารมณ์ง่าย
ใจจะสบาย จะนั่ง จะนอน จะยืน จะเดิน มีความรู้สึกเหมือนมีมิตรสหาย
อยู่ห้อมล้อมตัวเราหมด
ความสบายมีผลให้เราตรึกธรรมะที่ศูนย์กลางกายได้ง่าย
เพราะใจสบาย ใจไม่ติดเรื่องกระจุกกระจิก จะไปติดเรื่องหลักใหญ่ๆแทน
4. มองโลกให้มันว่างเปล่า ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร ทำมาหากิน
เราก็ทำไปให้เต็มที่ แต่ไม่ติดอะไร ทำใจเฉยๆ จะช่วยให้การเข้าถึงธรรมง่าย
ตอนนี้เราพยายามจะให้ใจหยุด ใจนิ่ง เรากำลังแสวงหา
แต่ก็ยังไม่หยุด ไม่นิ่ง เพราะในชีวิตประจำวัน เราไม่ได้ฝึกฝนตัวเราอย่างนี้
แต่ถ้าหากฝึกฝนตัวเราอย่างนี้แล้ว ทุกอย่างจะมาอย่างง่ายๆเลย
ทั้งหยุด นิ่ง เฉย จะมาพร้อมกับความสบาย และเป็นสิ่งที่ทุกคนทำได้ทุกขณะ
ในชีวิตประจำวัน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก