คัดลอกมาจากกระทู้หนึ่งในเวป SS จากID ด.ช.สุวิทย์ สะกิดตลิ่ง
มีผู้ติดตามร่วมๆ30หน้า เรื่องราวจะเป็นยังไงเชิญติดตามได้ (ถ้าว่างพอนะจ๊ะ)
----------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีครับ
ไหนๆวันนี้ผมก็ตื่นไปไม่ทันรถโรงเรียนแล้ว
ก็ขอมาแชร์ประสบการณ์เล็กๆน้อยๆให้เพื่อนๆได้ฟังกันครับ
เรื่องมันเกิดขึ้นไม่นานนี่เอง คือตัวผมเองเรียนอยู่ม.5 ขอไม่บอกชื่อร.ร.นะครับ
ผมแอบชอบรุ่นพี่ผู้หญิงม.6คนนึงชื่อพี่ออย หน้าตาน่ารักมาก ขาว หมวย มีน้ำมีนวล แก้มงี้เป็นสีชมพูเลย เป็นเชียร์ลีดเดอร์ของโรงเรียนด้วย
สองเดือนที่ผ่านมานี้ ผมกับเพื่อนอีก2คน พอเลิกเรียน เป็นต้องมานั่ง แอบดูพี่ออยเค้าซ้อมลีดเกือบทุกวัน
อยู่ที่ร.ร.ผมกับเพื่อนก้อตื่นเต้นทุกเย็น คอยลุ้นกันว่าพี่เค้าจะมาซ้อมลีดรึป่าว
ท่าทางที่พี่เค้าซ้อมนั่นสวยงามมาก อย่างกับนางฟ้าลงมาร่ายรำอย่างไงอย่างงั้น ผมได้แต่คิดในใจว่าอยากเป็นแฟนกับพี่เค้า อยากกอดพี่เค้าจัง(อันนี้เริ่มหื่น)
เมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมาพี่เค้าเห็นผมนั่งมองอยู่ห่างๆ พี่เค้าก็ส่งยิ้มให้
หัวใจผมงี้เต้นไม่ค่อยเป็นจังหวะเลย จากนั่งอยู่บนเก้าอี้จู่ๆตัวมันไหลลงไปกองกับพื้นเลยทีเดียว
เพื่อนผม2คนนั่นมันจะกลับบ้านกันแล้ว แต่ผมไม่มีแรงจะลุกเลยขอนั่งดูพี่เค้าซ้อมต่อ ประมาณ6โมงครึ่งพี่เค้าก็ซ้อมเสร็จ ผมนั่งอยู่ห่างออกมาประมาณ 50เมตรได้
เห็นพวกพี่ที่ซ้อมลีดยืนคุยอะไรกันอยู่ มองหาพี่ออยก้อไม่เจอ ไม่รู้หายไปไหน
ผมลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ เดินอ้อมตรงแถวนั้นเพื่อมองหาก็ไม่เจอ ผมยืนอยู่ตรงนั้นซักพัก ก็ตัดสินใจจะกลับบ้าน ก็แวะไปฉี่ที่ห้องน้ำใต้ตึกเสียหน่อย
พอทำธุระเสร็จผมก็เดินออกมา
หัวใจจะตกไปอยู่ตาตุ่ม!
นั่น พี่ออยกำลังยืนพิงกำแพงกดโทรศัพท์อยู่ตรงหน้าทางเข้าห้องน้ำ
ผมก้าวขาแทบไม่ออกเลย เดินก้มหน้าแบบอายๆไม่กล้ามองหน้าพี่เค้าเลย
พอจะผ่านหน้าพี่เค้า ผมก็ต้องสะดุ้ง
พี่เค้าพูดขึ้นว่า..."จะกลับแล้วหรอ"
โอ้วพระเจ้า พี่เค้าพูดกะใคร โทรศัพท์อยู่รึเปล่า ผมหยุดชะงัก หันหน้าไปทางพี่เค้าช้าๆ หัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มอีกครั้ง เมื่อเจอกับรอยยิ้มแสนหวานของพี่เค้าที่ผมไม่อาจลืมได้แม้จนเดี๋ยวนี้
"คะ ครับ" ผมพูดตะกุกตะกัก
"แล้วพรุ่งนี้ จะมาดูพี่ซ้อมอีกไม๊?" พี่เค้าถามต่อ
ผมพูดอะไรไม่ออกทั้งนั้นแล้ว ถ้ามีกระจกคงเห็นหน้าตัวเองแดงเป็นมะเขือเทศเป็นแน่ แล้วผมก็พยักหน้า พร้อมทั้งโค้งให้พี่เค้าอีกทีเป็นการอำลา
แล้วก็รีบแจ้นออกมาจากตรงนั้นทันที โดยมีเสียงหัวเราะเบาๆตามหลังมา
บ้าที่สุด!! ผมไม่กล้าจะพูดอะไรกับพี่เค้าซักคำเลย แล้วผมก็นั่งรถเมลล์กลับบ้านด้วยความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกเลยจริงๆ
...
...แม่เรียกครับ เดี๋ยวผมค่อยมาเล่าต่อนะครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก