ภูต ผี วิญญาณ เปรต
เรื่องต่อไปนี้เป็น เรื่องจริง จากคำบอกเล่าของ หลวงพ่อ พุธ ฐานิโย วัดป่าสาลวัน โคราช
มิติแห่งสัจธรรม
โรงพยาบาลทหารที่โคราช บางเตียงที่มีคนไข้ตายอยู่นั่น คนไข้คนหลังไปนอนนี่มันกระชากขาตกเตียง หัวหน้าพยาบาลเขามาปรึกษา ทำอย่างไรหลวงพ่อ ?เออ.. ฉันจะไปแผ่เมตตาให้มัน?
เพราะฉะนั้น เรื่องภูตผีปีศาจอย่าไปใช้เวทมนต์ขับไล่เป็นอันขาด แผ่เมตตากับอุทิศส่วนกุศลให้
เวลานี้หลวงพ่อจึงแนะนำให้ชาวบ้านทั้งหลายสวดมนต์ไหว้พระอยู่ที่บ้าน นั่งสมาธิอยู่ที่บ้าน และที่สำคัญที่สุดก็แผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลไปให้พวกพเนจรทั้งหลายที่ล่องลอยหากิน
คนใดที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้บ่อยๆ คนนั้นแหละเป็นคนมีบุญ เรามีบุญเขาจึงมาหาเรา เขามาขอความช่วยเหลือจากเรา แต่เรากลัวเขาแล้วไปคิดร้ายต่อเขา หาหมอเวทย์หมอมนต์มาขับไล่เขา ถ้าหากว่ามนต์เก่ง เขาก็หนีไปพักหนึ่ง พอฤทธิ์ของมนต์เสื่อมเขาย้อนกลับมาทีหลัง เขาจะเล่นงานเราหนักกว่าเก่าอีก ธรรมชาติของมันเป็นอย่างนั้น
"ผีมาตบหน้า"
ความแตกต่างของลัทธิศาสนาและคำสอนของแต่ละศาสนาจะมีความแตกต่างอยู่ในภพภูมิของมนุษย์เท่านั้น เมื่อมนุษย์ทั้งหลายตายไปแล้ว ยังเหลือแต่กฎของกรรมเป็นสัจธรรม ใครจะไปสอนกันว่าฆ่าสัตว์ไม่บาป หรือสัตว์เกิดมาเป็นอาหารของมนุษย์ก็ตาม ฆ่าสัตว์บูชายัญพระเจ้าไม่บาปก็ตาม เมื่อตายไปเขาจะได้รับผลกรรมที่เขาทำ เขาจะได้ความรู้สึกว่าพระสมณโคดมสอนถูกต้อง ศาสดาของเขาสอนผิด เขาจะได้ความอย่างนี้ทุกราย เพราะว่ากฎแห่งกรรมเป็นกฎธรรมชาติ ไม่ใช่พระเจ้าองค์ใดมาเสกสรรปั้นแต่งเอา
หลวงพ่อพุธเคยโดนผีตบหน้า
ภูต ผี เทวดา นี้มีจริง ถ้าใครยังไม่เคยโดนผีตบหน้าก็ปฏิเสธว่าไม่มี ถ้าใครไม่เห็นผี เป็นแต่เพียงรับฟังไว้ อย่าปฏิเสธและรับรอง เพราะในโลกนี้ สิ่งที่เรายังศึกษาไม่ถึงและมองไม่เห็นยังมีอยู่ ถ้าหากว่าภูต ผี ปีศาจ เทวดาไม่มี คัมภีร์ท่านไม่เขียนไว้หลอกเด็ก ผู้ที่เขียนคัมภีร์ว่าภูต ผี ปีศาจ เทวดามีนี้ เป็นผู้ที่เคยสัมผัสเห็นภูตผี มาแล้ว เรื่องนี้หลวงพ่อจะนำมาเล่าให้ฟังย่อ ๆ
เมื่อปี ๒๕๐๑ มีผู้ศรัทธามอบที่ดินแห่งหนึ่งให้ เป็นป่ารกชัฏ(ปัจจุบันคือวัดใหม่แสนสุข) อำเภอวารินชำราบ อยู่ห่างจากวัดหลวงพ่อชา สุภทฺโท วัดหนองป่าพง ประมาณสัก ๑ กิโลเมตร ซึ่งเคยเกิดเหตุฆ่ากันตายในบริเวณนั้นมาก่อน
หลวงพ่อพาพระเณรไปอยู่ที่นั้น ๔-๕ องค์ เพื่อที่จะสร้างวัด พออยู่ได้ ๓ วัน ก็เกิดผีมาตบหน้า ก่อนที่ผีมันจะมาตบหน้าหลังจากที่นั่งสมาธิภาวนาแล้ว ถึงเวลาที่จะจำวัด (นอน) พอมีอาการเคลิ้ม ๆ ลงไป ก็มองเห็นเป็นกลุ่มวิ่งมาจากตะวันตก แล้วก็มาสัมผัสกับใบหน้าเหมือนกับฝ่ามือตบ ทีนี้มานึกว่า เอ๊ะ ฝันหรืออย่างไร ถ้าฝันทำไมเจ็บ ก็เลยเกิดข้อสงสัยขึ้นมา เอ๊า ผีจะตบหรือไม่ตบก็ช่าง
"เปรต"
วันนี้ต้องมาดูให้รู้เรื่องกัน วันนั้นเลยตัดสินใจไม่จำวัด เดินจงกรม นั่งสมาธิภาวนาอยู่ตลอดคืน พอเดินไปได้สักหน่อยหนึ่ง ได้ยินเสียงตก ตูม ลงมา เดินไปดูไม่มีอะไร เป็นอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งถึงตี ๓ พอถึงตี ๓ แล้วไปเข้าที่นั่งสมาธิ มองไปข้างหน้ามองเห็นแสงโตเบ้อเร่อ ขนาดตะเกียงเจ้าพายุมี ๒ แสง วิ่งวนไล่กันอยู่ ในที่ตรงนั้นมีพระองค์หนึ่งไปจำวัดอยู่ที่นั้น พอหลวงพ่อนึกว่าพระองค์นั้นจะตื่นหรือเปล่าหนอจะได้เห็นอะไรพอเป็นขวัญตา พอนึกแค่นั้นแหละ แสง ๒ แสง ผละจากพระองค์นั้นวิ่งมาหาหลวงพ่อ หลวงพ่อก็กำหนดจิต เอ๊า ถ้าแน่จริงมาชนหลวงพ่อให้ตายทีเดียว ให้หลวงพ่อสำเร็จพระนิพพาน พอมันเข้ามาระยะห่าง ๕ วา แสงนั้นก็ตกลงกับดิน แล้วก็หายไป
ภายหลังมาทราบว่า ที่ดินตรงนั้นเป็นที่ผีสิง ไอ้มนต์ตายแล้วมันไปเป็นเพื่อนกับผีวัดหลวงพ่อชา เวลามันไปงานนี่ มันไปเป็นคู่ เวลามันไปไหนมันจะมีแสงลอยวูบ ๆ ไป เหมือนตารถยนต์ไปเป็นคู่ วันพระวันเจ้า มันจะแสดงตัวให้เห็นทุกครั้ง ก็เลยได้เห็นข้อเท็จจริงว่า ผีมันมีจริง ๆ วิญญาณมันมีจริง ๆ ถ้าใครไม่เห็นแล้ว ก็อย่าเพิ่งรับรอง พยายามดูให้มันเห็นเสียก่อน
เปรตสมภาร
สมภารเป็นเปรตเพราะเหตุอะไร เพราะเหตุที่น้อมเอาลาภของสงฆ์ไปเป็นประโยชน์ส่วนตัว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์ น้อมลาภของสงฆ์ไปเป็นประโยชน์ส่วนบุคคล ต้องอาบัติปาจิตตีย์ สงฆ์ไม่ได้อนุญาตให้ ท่านแสดงอาบัติไม่ตก พอท่านมรณภาพแล้ว จึงได้มาเป็นเปรต
เรื่องนี้อยู่ที่วัดแห่งหนึ่งในอำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลฯ หลวงพ่อไปทอดกฐินที่วัดนี้ ไปถึงตอนหัวค่ำ เหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางก็นอนพักตั้งแต่หัวค่ำ แล้วตื่นขึ้นมาประมาณตี ๓ มันเมื่อยก็เลยนอนกำหนดจิตไป พอจิตสว่าง มองเห็นกุฏิเก่า ๆ ร้าง ๆ อยู่หลังหนึ่ง มีพระองค์หนึ่งยืนจากพื้นนี่โผล่หน้าออกทางช่องลม บ้านโบราณมันมีไม้เป็นช่องลมเป็นซี่ๆ แล้วก็ร้องตะโกนมาว่า ?ผู้มีบุญ กรุณาช่วยด้วย ผมพระครู? เป็นเปรตอยู่นี่นานแล้ว?
แหล่งข้อมูล : บอร์ดเรื่องผี
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก