ในขาลงยาว ก็มีขาขึ้นสั้นแฝง(ในกรณีนี้ เราจะรวมพวกระยะกลางไปไว้ในกลุ่มเดียวกะพวกสั้นเลยจะได้ไม่งง)
เอาหลักตรงนี้ให้ตรงกันก่อน ดังนั้นจึงต้องถามก่อนว่ามองระยะใด
ถ้าเรายึดเทรนด์ลงของระยะยาวใหญ่เป็นหลักก่อน
เวลามันลงมาแต่ละลูกคลื่น มันก็จะค่อยๆ ลดลง ๆ ๆ ในแต่ละลูก
จุดที่จะดูเยอะๆหน่อย จะเป็นประมาณจุดหลุด หรือจุดยืนยันการคว่ำนั่นเอง เพราะตรงนี้ คนส่วนใหญ่เทตามพร้อมๆกัน จึงเห็นชัดว่า มีฝูงชนหนีตาย แปลว่าแทบทุกคนเททิ้ง มันจึงยืนยันการคว่ำลงมาได้
ในระหว่างขาปักลงมา(ในแต่ละลูกก็ด้วย) แท่งแดงยาวๆ ช่วงกลางทางเดินลง โวลุ่มคงจะน้อย เนื่องจาก ไม่มีใครสู้ ปล่อยไหลกันหมด พวกเล่นสั้นไม่มีใครอยากเล่นเด้งเลย
แต่พอไหลมาถึงจุดที่แห้งลง งวดเข้าๆ(เขาจึงมีคำพูดว่า"แรงขายหมด" "หมดแรงขาย") ถ้าถึงจุดที่นักเล่นเด้งพร้อมสู้ คงจะเริ่มมีสันญานชีพ ตรงนี้จะเห็นโวลุ่มกระตุกขึ้นสู้ เพราะพวกเล่นเด้งเข้าลุย มันก็จะฟูขึ้นมาอีก
พวกเล่นเด้งเข้าตีด่านขึ้นไป จะเห็นโวลุ่มที่เฮตาม เฮตาม ๆ จนกระทั่ง มันเหี่ยว เหี่ยว เหี่ยว .."หมดแรงซื้อ"
อ่า งี้ทำไงต่อล่ะ พวกเล่นเด้ง ชื่อนี้ชัดเจนอยู่แล้ว เล่นเอากำไร เมื่อลักษณะการ"สู้" เหี่ยวลง อาการทดท้อของฝ่ายซื้อปรากฏขึ้น อาการหมดตังค์ เมื่อเป็นดังนั้น จะเริ่มทำกำไรกัน ...แล้วก็จะตามฟอร์ม เป็นเช่นนี้ไป จนมาถึงจุดเสียวอีก ถ้าหลุด โวลุ่มจะมาอีก เพราะถ้าหลุด(หรือคว่ำใหม่)ทหารเห็นสัญญานค่ายแตก ดังนั้นต้องหนีทัพ ตามหน้าที่ทหารแนวหน้าที่ดี
ดังนั้นโดยสรุป โวลุ่มจะฟูจะแฟบ ไปตามสถานการณ์ ณ จุดพลิกขึ้น กะจุดตัดลง และกรณีถ้าตัดลงและคว่ำด้วย จะเห็นอาการฮือฮาในช่วงแรกหลุด พอเข้าทางตรง ทุกคนไม่เถียงกันอีกว่าจะลงมั้ยเนี่ย หรือสงสัยจะย่อเพื่อขึ้นนะ ไรเงี้ย คือ เมื่อคว่ำ (ไม่ว่าระยะสั้นกลางยาวก็ตาม) ถ้าชัดเจนว่า นี่คว่ำแล้ว นิวโลไปแล้ว ในการเดินทางตรง โวลุ่มจะเหี่ยวหายไปเรื่อยๆ ...เป็นธรรมดา เพราะคนส่วนใหญ่เข้าใจตรงกัน มันแทงทางเดียวกันหมด โวลุ่มจึงน้อย
ทีนี้มาดู พวกระยะยาวใหญ่บ้าง
พวกยาวรอบใหญ่ จะนั่งเฉยๆ (คล้ายๆไม่ใช้หัวคิดไรมาก เสียเวลาทำอย่างอื่น )
เหมือนนั่งดูภาพศิลป์ไปวันๆ ดูการเด้งของแต่ละรอบ
ในกรณีนี้ หมายถึงมันคว่ำภาพใหญ่ลงมาแล้วนะคะ
ยิ่งมันยังเด้งแรง ยังมีเสียงตื่นเต้นฮือฮามาก ...ยัง...สงสัยมันยังไม่ตายจริง ไอ้นี่ยังดิ้นอยู่
ดูเขาเฮฮาปาร์ตี้ไปเรื่อยๆ แต่ละลูกคลื่น ถ้าค่อยๆ เฮฮาน้อยลง เด้งได้เตี้ยลงๆ จะนิวโลมั้ยไม่ต้องไปสนใจ (แต่โดยมากนิวโล)
นี่แหละ เราจะเห็นก้นกะทะด้านขวา คือ มันจะเห็นกรอบที่โค้ง ถ้ามองอย่างภาพรวมกว้างๆ(ดูด้วยแท่งควอเตอร์จะเห็นชัดกว่า ว่ามันโค้งรึยัง)
โวลุ่มก็เหี่ยว ดัชนีก็แคบ น่ารำคาญเป็นที่ยิ่ง พวกเล่นเด้งหายหน้าไป เซ็งตลาด เข้าไปก็เริ่มเด้งน้อยลง เซ็งจัง ...ไม่เอาแระ ฉันเลิกเล่นล่ะ...อ่า ...พวกยาวจะบอกว่า โอเช แกเลิกยังอ่ะ งั้นชั้นจะได้เล่น เกะกะอ่ะ
ทีนี้พอเริ่มเขมือบหุ้นในลูกของพวกเล่นยาว โวลุ่มอาจจะกระตุกในหมัดแรก ถ้าตรงนี้ มีพวกเล่นเด้งเข้ามาเอี่ยว โวลุ่มจะฟูขึ้นมาอีกดัชนีอาจจะโป่งขึ้นมาพูนๆได้ พอราคาขึ้นไปจนสูงเกินไป พวกเล่นยาวจะหยุดซื้อ รอจนกว่าดัชนีจะลงมาใหม่ ..ในใจจะบ่นว่า พวกเล่นเด้งมาขัดขวางการเก็บของทำไมเนี่ย พวกเล่นยาวจะใช้เวลาเก็บของนาน เพราะเป็นกลุ่มเม็ดเงินที่มาก เนื่องจากขายตอนข้างบนแล้วก็อมไว้เฉยๆมาตลอด ดังนั้น ไม่ได้ซื้อเพื่อขายในสองเดือน ไรเงี้ย ถ้าราคาโป่งฟูเร็ว โวลุ่มเพิ่มเยอะเร็วไป จะหยุดแอ๊คชั่นก่อน กำเงินที่เหลือ วันๆก็จ้องมองด้านบน แบบแมวรอวันจิ้งจกตกลงมาใหม่
แต่เม็ดเงินที่ว่ามาก ไม่ได้มีนิสัยที่โผงผาง ดังนั้นการเก็บของ จะเป็นแบบ อะจิ๊อะจ๊ะไป บิดอยู่งั้นน่ะ ไม่ลงก็ไม่ซื้อ นั่งบื้อใบ้อยู่ที่บิดที่ต้องการแบบนั้นน่ะ มีไรป้ะ
พวกนี้มีราคาในใจไว้แล้ว อย่ามายั่วให้ยาก เผลอๆลากไปสูงๆ มีตบลงขู่เลย พวกทหารสั้นจะรู้สึกได้ว่า พี่เขาหมัดหนักแฮะ จึงถอยทัพ
(เหมือนจะเคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า ถ้าฝรั่งไม่ให้ขึ้น อย่าหวังจะได้โงหัว เขาจะขายจนกว่าจะลง ถ้ายังไม่ลง เขาจะซื้อกลับเพื่อเอาของมาทุบให้ลงให้ได้)
ดังนั้นนักเล่นเด้ง จะต้องพึงรู้มือของพวกมือที่หนึ่งว่าอย่าไปแหยม ถ้าพี่เขาจะให้ลงต้องลง ถ้าเขาจะให้ขึ้นอย่าไปขวาง เราควรทำตัวเป็นมือที่สอง ที่สาม
เมื่อเห็นอาการเก็บของ ค่อยๆแทรกตัวเข้าไปแจมอย่างเงียบๆ
โวลุ่มจะกลับมาน้อยแบบเดิมอีก แต่คราวนี้ ราคาจะไม่ลง หรือลงไม่ถึง-ไม่ต่ำกว่าโลเก่า ...โวลุ่มน้อยแบบสม่ำเสมอ แต่ราคาไม่ลง นี่เลย ช่ายยยยเลยยยยย ประมาณนี้เลยยยย
ช่วงนี้ ทะยอยเสียบค่ะ อย่าเอะอะ ค่อยๆตอดตามพี่เขาไป อย่าไปตบขวาให้เขารำคาญใจ ไอ้ที่เห็นหนาๆขวางอยู่น่ะ ให้สันนิฐานว่าคงจะเป็นของพี่เขา ถ้าเขาเสร็จธุระเขาแล้ว เดี๋ยวคันกั้นน้ำที่เห็นมันแตกเองค่ะ เรียก"ฟ้าเปิด"
ถ้าทางเปิดฟ้าทางเคลียร์แน่นอน เดี๋ยวพวกเล่นสั้นมาเอง เขาจะเข้ามาทำหน้าที่ของเขา ราคาจะขึ้นไปได้ในที่สุด
เอ..ไม่รู้สงสัย ยังไม่ตอบคำถามเป่าเนี่ย พูดเรื่อยเปื่อยไปแล้วเนี่ยเรา
Quote:
ส่วนใหญ่ถ้าขาลงใกล้จบ volume ต้องแห้ง ส่วนใหญ่เป็นแบบนี้เกือบทุกรอบเลยใช่ไหมครับ
อืม เท่าที่เข้าใจ ก็ทำนองนั้นน่ะค่ะ สาเหตุก็มาจากว่า พวกเล่นสั้นเบื่อ ตลาดไม่น่าพิศมัยสำหรับเขาเท่าไหร่ เขาก็ทะยอยๆหายหน้าไป มันเซ็งน่ะค่ะ
อีกพวกที่รอเล่นยาวอยู่ ก็ว่า คุณเซ็งแน่นะ โอเค ป๋มจะได้หายเซ็ง มีไรทำซะทีแล้ว
เวลาที่ดิฉันศึกษาตลาดขาลง ก็มักจะเอาตลาดขาขึ้นนั่นแหละเป็นเกณฑ์
สังเกตุมั้ยคะ ทุกทีเวลาถึงจุดพี๊ค โวลุ่มจะมากสุดแทบทุกครั้ง หรือว่าง่ายๆ เวลาเราดูย้อนอดีตไป ช่วงบริเวณดอยทุกดอย โวลุ่มมากทุกที ให้ตายสิ ทำไมไม่เปลี่ยน
เวลาเราจะคิดถึงขาลง ก็คือการแค่เอา ขาขึ้น ทุกบริบทมากลับหัวซะ ก็แบบนั้นเอง
คือ ในจุดดอย โวลุ่มม๊ากมาก แต่ไฉนราคาไม่ค่อยไปต่อ อ้าว คงมีการเขย่าให้งงและฝากของแล้วล่ะ นั่นสัญญานขาขึ้นคงจะจบแล้ว
กลับกัน ในจุดก้น โวลุ่มน๊อยน้อย แต่ราคาไม่ลงต่อแล้ววุ้ย อ๋อ มันมีคนเก็บนินา เก็บทีละน้อย ๆ อ้อ งี้มันคงไม่ลงแล้วล่ะ แต่จะขึ้นเมื่อไหร่ก็รอให้ฟ้าเปิดทางแล้วกัน
ไม่รู้ตอบรู้เรื่องเป่านะคะ
ที่มา : จากเวปพันทิป
...กุปิ กุปิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก