เทพเอ้อหลาง (二郎神) เทพสามตา แม่ทัพใหญ่แห่งสรวงสวรรค์

[etatae333]

Tweet

เทพเอ้อหลาง (二郎神) เทพสามตา แม่ทัพใหญ่แห่งสรวงสวรรค์

เอ้อหลางเสิน หรือหยี่หลองสิน (二郎神) หยี่นึงจินกุน (二郎真君) หยางเจี่ยน หรือเอียวเจี้ยน (杨戬)
ทั้งหมดนี้คือชื่อของท่านทั้งนั้นครับ แตกต่างกันตรงสำเนียงการออกเสียง ทำให้ท่านมีชื่อเรียกหลากหลาย



คนไทยรู้จักท่านในนามเทพสามตาครับ มีอาวุธคือหอกสามแฉกเรียกว่า "ซานเจียนเหลียงเหริ่นตาว" (三尖二刃刀)
และกระจกวิเศษ (照妖鏡) ที่ส่องเห็นชาติกำเนิด นอกจากนี้ยังมีสุนัขเทพสีดำชื่อ "เสี่ยวเตียนก่วน" หรือคนไทยเรียกว่า
เห่าฟ้า และหลังจากไปปราบปิศาจ 6 ตนแล้ว ก็ได้ทั้ง 6 ตนมาเป็นองครักษ์เรียกว่า "เหมยซานชีเสิน"

เทพเอ้อหลาง เป็นเทพองค์หนึ่งของจีนตามความเชื่อในศาสนาพุทธ เรื่องราวของเทพเอ้อหลางมีการเล่าผ่านเรื่องราวในนิยาย 2 เรื่อง
ที่เป็นที่รู้สึกกันเป็นอย่างดีคือ “ไซอิ๋ว” กับ “พงสาวดารห้องสิน” อีกทั้งยังมีกล่าวแยกถึงประวัติของเทพเอ้อหลางใน “ทำเนียบรวมเทพ”
อีกด้วย เรื่องราวความเป็นมาของเทพเอ้อหลางจึงมีมากมายจากหลายที่มา จึงขอเล่าเรื่องราวของเทพเอ้อหลางในแบบที่ชาวจีนเขาเล่า
สืบต่อกันมาโดยกล่าวรวมๆ จากทุกที่มาที่กล่าวมาข้างต้นดังนี้



เทพเอ้อหลางเป็นลูกชายคนที่สองของหลี่ปิงเสนาบดีแห่งราชวงศ์ฉิน ชื่อว่า เอ้อหลาง ในพงสาวดารห้องสินกล่าวว่า
ชื่อเดิมของเทพเอ้อหลางคือ หยางเจี่ยน บิดาเป็นแซ่ หยาง) มารดาของเขาเป็นน้องสาวของเง็กเซียนฮ่องเต้ (เจ้าแม่โคมวิเศษ)
ผู้เป็นจักรพรรด์แห่งสวรรค์ นางได้หลบหนีสวรรค์ลงมาแต่งงานอยู่กินกับมนุษย์ที่โลกมนุษย์ เรื่องที่นางทำนั้นถือว่าเป็นการกระทำ
ที่ผิดต่อกฎของสวรรค์ นางจึงถูกจับตัวไปคุมขังที่เขาเถาซาน (桃山) ดังนั้น เทพเอ้อหลาง จึงเป็นหลานของเง็กเซียนฮ่องเต้
เขาเติบโตมาโดยไม่ทราบเรื่องราวของมารดา

ก่อนที่นางจะถูกจับ แม่ทัพเทียนเผิงและวิหคทองคำที่ได้รับคำสั่งจากเง็กเซียนฮ่องเต้ให้มาฆ่าล้างตระกูลหยางด้วย หยางเทียนโหย่ว
และลูกชายคนโตจึงถูกฆ่าตาย แต่แม่ทัพสวรรค์เกิดความสงสารจึงไว้ชีวิตลูกอีกสองคน

หยางเจี่ยนและหยางฉานเติบโตมาโดยไม่รู้เรื่องราวของมารดาตนเองเลย กลายเป็นเด็กเร่ร่อน ด้วยความเมตตาของเจ้าแม่หนี่วา
(เทพี 9 ชั้นฟ้า) เจ้าแม่จึงมารับหยางฉานไปเลี้ยง ส่วนหยางเจี่ยนก็เรียนวิชาทั้งบุ๋นและบู๊อยู่ที่เขาเหมยซานกับเทพอวี่เติ้นเจินเหริน
(玉鼎真人) แห่งสำนักถ้ำจินเซี่ย จนสามารถแปลงกายได้ถึง 72 แบบ



ต่อมาหลังทราบว่า มารดาถูกจับตัวไปขังไว้จึงไปช่วยมารดาด้วยการผ่าเขาเถาซานออกเป็นสองซีก ครั้นเง็กเซียนฮ่องเต้ทราบเรื่องจึงให้
ทหารสวรรค์จับตัวมาลงโทษ เจียงจื่อหยา (ในพงศาวดารห้องสินกล่าวถึง เจียงจื่อหยา ว่าเป็นเป็นเทพบนสวรรค์ แต่ลงไปทำงานในโลกมนุษย์
โดยมีอยู่ในโลกมนุษย์ในฐานะกุนซือของจีฟา อ๋องแห่งรัฐอู่ และเจียงจื่อหยาผู้นี้คือ อาจารย์ผู้สอนสั่งเทพเอ้อหลางมาตั้งแต่เด็กๆ ) ผู้เป็นอาจารย์
ได้ร้องขอต่อองค์เง็กเซียนให้ลดโทษเป็นการให้เทพเอ้อหลางทำความดีชดใช้ความผิด เขาเพียรทำความดีนับแสนครั้ง เพื่อให้สวรรค์ปลดปล่อย
มาดาของตนจากการคุมขัง

ศึกที่สำคัญของท่านก็คือศึกที่เมืองเฉาเกอ หยางเจี่ยนได้มาช่วยพระเจ้าโจวอู่อ๋องแห่งเมืองซีฉีพี่ชายของหลุยจินจู้รบกับพระเจ้าซางโจ้วอ๋อง
แห่งเมืองเฉาเกอที่ทรงปกครองบ้านเมืองด้วยความโหดร้ายและเชื่อฟังแต่มเหสีใหม่ที่เป็นจิ้งจอกเก้าหางแปลงมา พอรบชนะก็ไม่ขอรับ
ตำแหน่งใดๆและกลับไปบำเพ็ญต่อ



ความดีครั้งใหญ่ครั้งหนึ่งที่เขาทำคือ การช่วยบิดาปราบมังกรที่อาศัยอยู่ในมหาสมุทร ยังผลให้อุทกภัยที่เหล่ามนุษย์ได้ประสบอยู่นั้นทุเลาลง
ผู้คนที่ทราบข่าวจึงพากันเคารพกราบไหว้เขาประดุจเทพ และเมื่อเขาได้ทำความดีหลายต่อหลายอย่างมากยิ่งขึ้น มนุษย์จึงเรียกขานเขา
ในนาม “เทพเอ้อหลาง” ครั้นเมื่อได้เป็นเซียนอยู่บนสวรรค์แล้ว เทพเอ้อหลางจึงได้รับตำแหน่งเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งสวรรค์ มีเซียนฝีมือดี
1,200 องค์ เป็นกองกำลัง มีอาวุธวิเศษคือ กระจกวิเศษส่องเห็นชาติกำเนิดเดิมและทวนสามแฉก อีกทั้งยังมีเห่าฟ้าซึ่งเป็นสุนัขสวรรค์
เป็นสัตว์เลี้ยงคู่กาย



ครั้งหนึ่งเกิดศึกใหญ่ของสวรรค์ก็ได้รับราชโองการจากองค์เง็กเซียนให้ไปปราบพญาลิงนาม “เห้งเจีย” (“เห้งเจีย” ก็คือ ซุนหงอคง ลูกศิษย์
ของพระถังซำจั๋งนั่นล่ะ) ทั้งสองมีฝีมือพอฟัดพอเหวียงกันมาก ดูแล้วเหมือนไม่ค่อยจะชอบหน้ากันเสียเท่าไหร่ด้วย เพราะฝ่ายหนึ่งเคร่งขรึม
ซื่อตรงตามกฏสวรรค์ อีกฝ่ายเอาแต่ใจไหลไปเรื่อย แต่ทั้งสองฝ่ายเหมือนสำนวนหนึ่งว่า ไก่เห็นตีนงู-งูเห็นนมไก่ดูได้จากการต่อสู้ครั้งหนึ่งที่
เห้งเจียไม่มีสมาธิ เหาะหนีหัวซุกหัวซุนโดยแปลงร่างเป็นนกบ้าง ปลาบ้าง เป็นศาลเจ้าบ้าง สารพัดจะแปลงตัวหลอกตาเทพเอ้อหลางที่
ตามมาจับกุม แต่เทพเอ้อที่มีตาวิเศษก็ใช้ตาที่สามส่องหาจนเจอได้ทุกครั้งไป และไม่ว่าเห้งเจียจะแปลงเป็นตัวอะไรก็ตามได้หมด



สุดท้ายของการตามจับตัวนั้น เทพเอ้อหลางก็จับเห้งเจียมารับการลงโทษได้ในที่สุด ว่ากันว่า เทพเอ้อหลางจะแพ้เห้งเจียก็ตรงที่เขาสามารถ
แปลงกายได้ 72 อย่าง ส่วนหงอคงเขาแปลงกายได้ 73 อย่าง ต่างกันไปจุดเดียวนี่เอง ส่วนเห้งเจียที่โดนจับก็ไม่ใช่ว่าฝีมือด้อยกว่าเทพเอ้อหลาง
แต่เพราะนิสัยชอบทำเป็นเล่นมากไปหน่อยเลยประมาทระหว่างการต่อสู้ จึงถูกจับได้ในศึกครั้งนั้น