ผมเป็นคนที่ต้องนอนตอนเย็นครับ ถ้าคนสนิทๆกันจะรู้
แล้วก็ตื่นซัก2ทุ่ม เพื่อออกไปข้างนอก
เมื่อกี้ผมจะกลับบ้านละครับ
บ่ายสามกว่าก็จะกลับละ เพราะง่วงนอนมากมาย..
ก็เดินไปกดลิฟต์จะลงตึกที่ทำงาน
นึกภาพแป้นกดลิฟต์ได้ป่ะครับ
มันจะมีลูกศร "ขึ้น" กับ "ลง"
ผมก็กดลูกศรลง เพราะผมจะลงชั้น 1 แล้วก็ยืนรอ...
ทันใดนั้น ก็มีเสียงส้นรองเท้าดัง แต๊กๆๆๆ วิ่งมาจากด้านหลัง
แล้วก็กดลิฟต์เช่นกัน เป็นสาวน้อยน่ารัก ดัดฟัน
ที่น่าประทับใจที่สุดก็คือกลิ่นครับ ฟันธงว่าเป็น DKNYรุ่นแอ๊บเปิ้ลสีเขียว
"ติ๊ง หน่อง!" ลิฟต์มาถึง ผมหยุดให้น้องเค้าเข้าก่อน
น้องมองหน้าผม ไม่เดินเข้าลิฟต์ (หรือมันจะกลัวเราวะ?)
ผมเลยถามไปว่า "ลงมั๊ยครับ?" น้องเค้าตอบว่า "ขึ้นค่ะ"
ผมยังไม่ลดละความพยายาม จึงถามเธอไปอีกครั้งว่า "ลงก่อนแล้วขึ้นก็ได้นะ"
"ไม่อ่ะค่ะ" น้องปฏิเสธ แต่อมยิ้ม
ผมจึงลงลิฟต์ไปคนเดียว...
ผมพลาดอะไรไป
ผมอยากคุยกับน้องมากกว่านี้อ่ะ
ทำไงดีๆๆๆ
"ติ๊ง หน่อง!" ลิฟต์ถึงชั้น 1
ผมจะเดินออกไปด้วยความเสียดาย แต่
ผมเดินย้อนเข้าไปในลิฟต์ อีกครั้ง!!!!
ลิฟต์พาผมขึ้นไป
"ติ๊ง หน่อง!" ลิฟต์จอด ประตูเลื่อนเปิด
ผมยิ้มให้น้องเค้าแล้วบอกไปว่า
"งั้นพี่ไปส่ง!!"
ในลิฟต์น้องยิ้ม ผมยิ้ม
เราก้มหน้าแต่แอบเหลือบมองกัน
ผมยืนไอโฟนให้เธอ แล้วขอเบอร์
เธอจึงให้แต่โดยดี
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เซอร์ไพรส์เล็กๆในเวลาที่เหมาะเจาะ จะทำให้เราได้เบอร์สาวน่ารักๆกลับบ้าน
-จบ-
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก