ผมเคยได้ยินพระรูปนึงพูดไว้ว่า "คนกลัวผี แล้วรู้ได้ยังไงว่าผีไม่กลัวคน บางทีผีกลัวคนมากกว่าอีก เพราะคนทำอย่างนึงที่ผีทำไม่ได้ นั่นก็คือทำบุญ"
ตอนได้ฟังผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนมีอยู่วันนึงผมไปค้างบ้านเพื่อนแล้วเจอกับผีอำ (เรื่องนี้มีโอกาสจะเล่าให้ฟังนะครับ)
ผมท่องนะโมหรือแพร่เมตตาเท่าไหร่มันก็ยังขยับไม่ได้ร้องก็ไม่ออก ผมก็เลยนึกถึงคำของพระรูปนี้ขึ้นมา
ผมจึงคิดในใจว่า "มึงจะเอายังไงกับกูวะ ถ้ามึงไม่ออกไปพรุ่งนี้กูจะไปทำบุญแล้วก็กรวดน้ำแช่งมึงให้ไม่ได้ไปผุดไปเกิดตลอดไป"
ไม่น่าเชื่อว่าแค่นี้เอง ผมก็ขยับตัวได้ทันทีเลยครับ