mbvcเหมือนมีมนต์สะกดอะไรซักอย่างมาดลใจดลกาย พอรู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่บ้านฮาเร็มละ(พึ่งมารู้ตอนหลังว่าเป็นคาถาอีแพง.....
)ก็ทักทายน้องตามปกติทุกคนน่ารักเหมือนเดิม อาการเก่ายังไม่หาย(อาการติดใจน้องโบวี่คนเมื่อวาน)ก็มีอาการอยากทานผลไม้ขึ้นมาเลยจองคิวน้องฟรุ๊ตตี้....พีอาร์คนสวยก็สนอง....ส่วนเราก็นั่งรอ รอ รอ รอ แล้วก็ รอ ....รอบก่อนหน้านี้น้องนานมากไม่ทราบว่าท่านใดกักตัวน้องใว้รึปล่าว......และแล้วก็ถึงเวลา
น้องออกมาเรียกพี่คะ....เราก็หันไป " โอ้แม่จ้าวววว ลีดาเฮ มาอยู่บ้านนี้ด้วยหรือนี่"หายตกใจก็เดิ้นบนนตามน้องต้อยๆๆๆขึ้นชั้นบนถึงห้องก็เปลี่ยนผ้ากันและน้องก็ชวนไปอาบน้ำระหว่างนั้นน้องก็คุยด้วยเป็นระยะทำให้หายประหม่าไป....และน้องว่า"พี่สุภาพเนาะคะ""อยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัย"....อุ่ยยยย หมดกันที่พี่คิดแผนการร้ายใว้ถูกค้ำคอด้วยประโยคดังกล่าว
....และก็ตอบน้องไปว่า ค่ะ....ก็พี่จะทำไรหนูได้หล่าคะ(ทั้งที่อยากทำใจจะขาดก็ตาม) ด้วยใวใส(ยี่สิบเอ็ด)กอร์ปกับการเอาใจอย่างดีงานนวดดีและนานพอควรถึงงานนัวน้องรุกแบบฮาร์คอร์ไม่ทันได้ตั้งตัวกันเลยทีเดียว....ก็ดีไปอีกแบบ....และแล้วก็พ่ายน้องไปอย่างง่ายดาย หลังเสร็จกิจน้องก็ถาม พี่ว่าหนูเร็วไปป่าวคะหรือต้องพัฒนาตรงใหน....อืม ถ้าหน่วยงานใดมีพนักงานที่มีใจรักการพัฒนาอย่างนี้ ผมว่า "เจริญครับ"เลยบอกน้องไปตามตรงว่าพี่เน้นนัวววววไม่เน้นนวด....แต่ก็ได้ไปอีกแบบครับระหว่างอยู่ด้วยกันเหมือนแสดงหนังคู่กับลีดาเฮเลยอ่ะ.....คงเป็นหนังงงงง........ที่น่าดูเนอะถ้าดูแต่นางเอก พอออกมาก็เที่ยงคืนพอดี...เลยเป็นที่มาของหัวข้อ ผลไม้เที่ยงคืน....ตอนจ่ายเงินก็นับ+คำนวนแล้วว่าเผื่อทิบน้องแล้วแต่สาวเจ้าซื่อให้น้องเค๊กหมดเรยน้องเค๊กรู้ทันเลยเรียกให้มารับทิบของตัวเอง....พี่ตั้งใจให้จ่ะก็น้องดีกับพี่มากๆนี่จ๊ะ ขออภัยครับถ้ายาวและเยิ่นเย้อ...แต่รู้สึกดีกับบ้านนี้จริงๆๆ
หมายเหตุ...ยังแอบคิดถึงน้องโบวี่อยู่เลยอ่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก