มาร์ค แช็ปปิงตัน (Marc Sappington) ใบสั่งจากนรก
จากหนุ่มนิสัยดีชาวแคนซัส เชื้อสายเเอฟริกัน อายุ 21 ปี รูปร่างผอม ผิวดำ กลับกลายเป็นฆาตกรโหดกินเลือดกินเนื้อมนุษย์
เขาให้การภายหลังว่าเขาทำตามเสียงกระซิบข้างหูที่เชื่อว่ามันมาจากนรก มันชอบพูดว่า "หมอนี้เอาไหม" "นางนี้ดีไหมน่ะ"
มันสั่งให้เขาออกล่าเหยื่อและกินคน เพราะหากขัดขื่นเขาเองอาจตกเป็นเหยื่อสังหารแทน"หมอนั้นกลัวตายเลยฆ่าคนอื่นแทน" หนึ่งในตำรวจที่สอบปากคำมาร์ค แช็ปปิงตันบอกกับผู้สื่อข่าว
มาร์คตกเป็นผู้ต้องหาฆ่าคนตาย 4 ราย 2 ใน 4 ราย ถูกมาร์คฆ่าในวันเดียว การลงมือกระทำด้วยความโหดเหี้ยม
เขาพยายามดูดเลือดจากร่างเหยื่อสองราย ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทของเขา ทำได้เขาได้ฉายาอีกนามว่า
"ผีดูดเลือดแห่งแคสซัส ซิตี้" นอกจากนี้ยังห่นศพเหยื่ออายุเพียง 16 เป็นชิ้นพอคำแล้วเคี้ยวกินในห้องใต้ดินตัวเองอีกด้วยจิตแพทย์ต้องตกตะลึงถึงความโหดเหี้ยมของฆาตกรต่อเนื่องรายนี้เนื่องจากฆาตกรต่อเนื่องส่วนมากอายุมากอย่างต่ำสุด
ก็ 30 ปีขึ้นไป แต่สำหรับมาร์คเขาแค่อายุ 21 ปีเท่านั้น และการฆ่าแต่ล่ะครั้งเขาก็ไม่ได้ฆ่าเหยื่อเพื่อบำบัดอารมณ์ความใคร่
แต่อย่างน้อย มันจึงเป็นกรณีน่าศึกษาอย่างยิ่งว่าอะไรทำให้เขาเป็นอย่างนั้น
เสียงระฆังโบสถ์กับไซเรน Kansas City skyline at night
มาร์ค แซ็ปปิงตัน เกิดในตอนเหนือของรัฐแคนซัส ซิตี้ ดินแดนที่จะได้ยินเสียงระฆังดังเหง่งหง่างตลอดเวลา
เพราะที่นี้อุดมไปด้วยโบสถ์คริสต์ สลับกับเสียงไซเรนกรีดร้องของรถตำรวจที่วิ่งไปจุดที่เกิดเหตุร้ายที่มักเกิดขึ้น
จนเป็นปกติธรรมดาของที่นี้มาร์ค แช็ปปิงตัน อาศัยอยู่ร่วมกับแม่ ส่วนพ่อให้หัวไปตั้งแต่มาร์คเกิด มาร์คไม่เคยเห็นพ่อ จำความได้ก็อยู่กับแม่
ในสภาพแวดล้อมที่ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยเสื่อมโทรมของคนผิวดำ
แม่ของมาร์คหวังจะให้ลูกเป็นคนดี ไม่อยากให้มาร์คเหมือนพวกกุ๊ยข้างถนน เธอจึงเลี้ยงดูมาร์คอย่างขยันขันแข็ง
ใกล้ชิด เข้มงวดป้องกันเต็มที่ไม่ให้ลูกชายคบกับพวกนักเลงหัวไม้ หรือพวกขี้คุก เธอเอาใจใส่มาร์คทุกอย่าง
พาเขาไปเข้าโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ตั้งแต่เด็ก
นั้นเองที่ทำให้มาร์คในตอนแรกเป็นเด็กดี เป็นคนฉลาด รวยอารมณ์ขัน ครูบาอาจารย์และเพื่อนต่างรักใคร่
แต่ถึงแม้ว่าแม่จะคอยดูแลและอบรมมาร์คดีเพียงใด แต่หากคบเพื่อนชั่วก็จบ มาร์คได้ทดลองยาเสพติดชนิดใหม่
ที่เรียกว่า "พีซีพี" และเจ้าแดงค์ (หมายถึงยาเสพติดในหมู่ขี้ยาที่ใช้เรียกกัน โดยตัวยานี้มีสูตรคือเอาบุหรี่
ไปจุ่มยาแล้วตาให้แห้งแล้วสูบ) ที่พวกเพื่อน(ชั่ว)บอกว่า "พี้แล้วลืมทุกข์" มาร์คเสพครั้งเดียวก็ติดเลยนับตั้งแต่นั้นมามาร์ค แช็ปปิงตัน ก็กลายเป็นกุ๊ยข้างถนนโดยสมบูรณ์ ต่อมามาร์คถูกตำรวจจับกุม ข้อหาพกยาเสพย์ติด
และเสพ ตำรวจได้ส่งสำนวนไปยัง เจอรี่ กอร์แมน ผู้ช่วยอัยการสำนักงานเขตเวย์นด็อต เคาน์ตี้ เพื่อลงความเห็น
เมื่ออัยการอ่านสำนวนแล้วให้ความเห็นว่า"เป็นความผิดเล็กน้อยไม่เกี่ยวกับความสงบของสังคม"เสียงกระซิบจากอเวจี
ย้อนกลับไปก่อนเกิดคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง มาร์คเดินแกว่งอยู่ตอนเหนือของแคนซัส ซิตี้ เขาพบอามันโด ไกตั้น
เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน เป็นกุ๊ยกระจอกข้างถนน ทั้งสองต่างดีใจที่พบกัน และอามันโดก็ชักชวนมาร์คทำเรื่อง
อย่างหนึ่งเข้า...........
...............และอามันโด คนนี้แหละ..ที่เปลี่ยนชีวิตของมาร์คไปตลอดกาล.ต้นเดือนมีนาคม อามันโดและมาร์คหาซื้ออาวุธปืน เพื่อเอามาดักปล้นเหยื่อที่ผ่านมาตามซอกซอย จนพบเหยื่อคนหนึ่ง
ที่ชื่อเดวิด มาร์แซ็ค อามันโดบอกให้มาร์คจ่อปืนไปที่เดวิด ส่วนเขาตบทรัพรเหยื่อ เดวิดไม่ไม่ขัดขื่นคนร้ายทั้งสองแต่อย่างไร
ในขณะที่มาร์คเอาปืนจ่อเดวิดนั้นจู่ๆ เขาก็ได้ยินเสียงกระซิบสมองว่า"ฆ่ามัน"มาร์คสะดุ้ง เขาเหนี่ยวไกยิงเดวิดจนตาย ทั้งสองตกใจ พวกเขาแค่ขู่เหยื่อเพื่อเอาของมีค่าเท่านั้น แต่เหยื่อกลับมาตาย
ด้วยปืน เรื่องใหญ่แล้ว ทั้งสองต้องแยกย้ายหลบหนีพลันวัน หลังจากเหตุการณ์ อามันโด หนีไปกบดานเท็กซัส
แต่ไม่นานก็ถูกจับ แต่แทนที่อามันโดจะซักทอดมาถึงมาร์ค เขากลับไม่ทำ เพราะเขารักเพื่อน เขายอมติดคุกเพียงลำพัง
มาร์คเมื่อมาร์คทราบข่าวของอามันโด เขาก็ยังคงวนเวียนอยู่ในแคนซัส ซีตี้ จนถึงวันฆาตกรรมต่อเนื่อง
หลังจากการฆาตกรรมเดวิด จู่ๆได้มีเสียงกระซิบในสมอง"นายต้องฆ่าคน ถ้านายไม่ฆ่านายต้องตายแทน"แต่เสียงนั้นไม่ใช้คนเลือกเหยื่อ คนที่มาร์คฆ่าทั้งหมดล้วนเป็นคนที่เขาเลือกเอง เขาต้องเดินพล่านไปตามถนนมองหาเหยื่อ
ในใจก็ถามเจ้าของเสียงว่า หมอนี้ล่ะ นางนี้ล่ะ เป็นอย่างนี้ตลอดทาง เหยื่อจึงไม่เฉลียวใจเลยว่าถูกฆ่า
เทอรี่ ที.กรีน (Terry Green, victim) มาร์คตะลอนหาเหยื่อมา 3 อาทิตย์เต็ม ก่อนที่จะพบเหยื่อรายแรก แต่แทนที่จะเลือกคนแปลกหน้าเขากลับเลือกเหยื่อ
คนใกล้ตัวนามว่า เทอรี่ ที.กรีน อายุ 25 ปี เพื่อนของมาร์คที่มาหาสู่กันเป็นประจำวันเกิดเหตุวันที่ 7 เมษายน ปีค.ศ. 2001 เทอรี่เคาะปรตูหน้าบ้านมาร์คโดยไม่ได้นัดหมาย เพราะเขาแค่มาคุยเล่นๆ เท่านั้น
ภายกลังหลังมาร์คถูกจับกุมเอาบอกผู้สื่อข่าวในคดีนี้ว่า
"เทอรี่ถึงที่ตาย เหมือนภาษิตที่ว่า เข้าไปผิดที่ผิดเวลา"
มาร์คเปิดประตูพอเห็นเทอรี่ เสียงนรกนั้นบอกว่า ให้ล่อมันลงไปที่ห้องใต้ดิน เอามีดเดินป่ากระซวกมันให้ตาย !
มาร์คทำตามเสียงนั้นเขาฆ่าเทอรี่ด้วยมีดเดินป่าที่ห้องใต้ดิน เลือดสาดกระจายเต็มผนัง
เมื่อฆ่าเสร็จเสียงนรกก็บอกว่า เลียกินเลือดมันเลย มาร์คทำตามทุกอย่างเขานั่งคุกเข่าลงเลียเลือดเทอรี่อย่างเมามัน
แต่ยังไม่ทันได้อิ่มเสียงนั้นก็บอกว่า
"ไอ้โง่เอ๊ยมัวแต่เลียนั้นแหละเอาศพมันไปทิ้งได้แล้วอยากติดคุกหรือไงวะ" มาร์คละจากศพของเทอรี่ก่อนที่กลับมาเพื่อใช้ผ้าห่อมาห่อศพแล้วแบกขึ้นไปจากห้องใต้ดิน เอาไปไว้ในรถแม่
ขับออกจากแคนซัส ไปยังมัสซูรี เอารถไปจอดหลังไนต์คลับ แล้วทิ้วศพของเทอรี่ไว้ที่เบาะหลังรถ แล้วเผ่นหนี
ไม่นานนักศพของเทอรี่ถูกพบโดยตำรวจสายตรวจแต่ปัญหามีอยู่ว่าจะให้เขตไหนเป็นคนทำคดีระหว่างแคนซัส
หรือมัสซูรี เพราะแม้ศพพบที่มัสซีแต่รถที่พบเหยื่อน่ะมันของแคนซัสน่ะ และเมื่อตำรวจแคนซัสได้รับรายงาน
แต่ไม่ได้ใส่ใจมากนัก เพราะที่นี้มีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นเกือบทุกวัน ใครจะบ้าหาเหามาใส่หัวเพิ่ม
กว่าตำรวจจะได้ร่องรอยที่โยนมาถึงมาร์คก็ผ่านไปสามวันแล้ว ในขณะที่มาร์คกำลังสนุกกับการฆ่า
เขาฆ่าเหยื่อรวดเดียวอีกสองรายก่อนถูกจับกุม
ไมเคิล วีฟเวอร์ (Michael Weaver, victim)10 เมษายน 3 วันหลังเทอรี่ถูกฆ่าเสียงนรกนั้นก็บงการให้มาร์คล่าเหยื่อ คราวนี้มาร์คเดินตะเวณหาเหยื่อจนพบ
ไมเคิล วีฟเวอร์ อายุ 22 ปี เพื่อนสนิทคนหนึ่งของมาร์ค มาร์คพบเขานั่งอยู่บนบันไดบ้าน มาร์คเข้าไปชวนไมเคิล
ขับรถเล่นกัน ไมเคิลไม่ขัดข้อง ในซอยแคบๆ ห่างจากบ้านไมเคิลไปสามช่วงตึก มาร์คกระหน่ำแทงไมเคิลจนตายคามือ
เสียงนั้นยังบอกไมเคิลอีกว่า
"ดื่มเลือดมันสิไอ้โง่สดๆ ชื่นใจ" มาร์คทำตามเสียงนั้นอย่างง่ายดาย แต่ทำไม่นานก็เผ่นหนีเพราะกลัวใครมาเห็นเข้า
อัลตัน "เฟร็ดดี้" บราวน์ (Alton Freddie Brown, victim)ระหว่างทางกลับบ้าน หลังจากสังหารไมเคิลมาหยกๆ บังเอิญหรือโชคร้ายไม่รู้ที่เฟรดดี้ เด็กวัย 16 ปี เพื่อนรูปร่าง
ผอมกะหร่องที่รักและเคารพมาร์คมากเดินสวนมาพอดี เสียงในสมองบอกมาร์คว่า
"เจ้าหมอนี้ก็เหมาะ"มาร์คจึงหลอกให้เฟร็ดดี้ตามมาที่บ้าน หลอกไป แล้วไปที่ห้องใต้ดิน เอาปืนยิงเฟรดดี้จนตาย ดูดเลือดจากบาดแผล
เสียงมันก็สั่งให้เขาสับร่างของเฟรดดี้ออกเป็นท่อนๆ จากนั้นให้แทะกินดิบๆ อิ่มหน่ำสำราญใจแล้วเอาชิ้นที่เหลือใส่ถุงขยะ
ทิ้งไว้ห้องใต้ดิน แล้วออกจากบ้านตระเวณหาเหยื่อรายใหม่อีกเกมโอเวอร์
เกมของมาร์คจบลงเมื่อแม่ของมาร์คมาเห็นความอุบาทว์ของลูกชายในเวลาต่อมา เธอเดินลงไปที่ห้องใต้ดินที่ร้อยวันพันปี
เธอไม่เคยคิดจะใส่ใจลงไปดู เพราะเห็นว่าเป็นอาณาจักรส่วนตัวของลูกชาย แต่วันนี้เธอจำเป็นต้องลงเพราะตามหามาร์ค
คงไม่ต้องบอกน่ะว่าเธอเห็นอะไรเข้า เธอรูปยกหูโทรศัพท์แจ้งตำรวจทันที....ตำรวจสายตรวจออกตามล่าตัวมาร์ค ไม่นานก็พบเขากำลังเดินเล่นบนถนน เมื่อเห็นตำรวจเขาก็พยายามหนี
ระหว่างทางก็จี้สตรีเป็นตัวประกัน แต่ก็ไปไม่ไกลตำรวจก็วิทยุเรียกสายตรวจมาสกัดไว้ได้ หลังมาร์คถูกจับกุม
อามันโดก็เปิดปากว่าเป็นผู้ยิงเดวิด ครั้งแรกจากการสอบปากคำแซปปิงตัน เขาปิดปากสนิท ไม่ว่าจะขู่ ปลอบ
อย่างใดก็ไม่เป็นผล แต่วันรุ่งขึ้นมาร์คกลับเปิดปาก สารภาพแบบถี่ยิบเหมือนน้ำทะลัก บรรยายถึงฉากฆาตกรรม
การดูดเลือด การกินเนื้อเหยื่อฆาตกรรม
"มันน่าอายนัก ผมละอายใจเหลือเกิน"นอกจากนี้เขสารภาพว่า ที่เขาทำการฆาตกรรมเหยื่อทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเขาถูกบงการจากเสียงลึกลับที่ดังก้องในสมอง
มันอาจเป็นเสียงพระเจ้าหรือไม่ก็ของซาตาน
"ผมทำไปทั้งหมดเพราะเสียงนั้น หากผมขัดขืนไม่ทำตามเสียงนั้นบอก มันจะเอาชีวิตของผมไปแทน"ตำรวจอึ้งไปพักใหญ่
"หมอมาร์คคนนี้ เป็นคนฉลาด และรวยอารมณ์ ลักษณะการแสดงออกไม่ผิดปกติธรรมดา แต่ตอนสอบปากคำครั้งหนึ่ง
เขาเผลอปล่อยมุขหน้าตายว่า ถามจริงเหอะขอเอามีดสับขาหมวดสักฉับได้ไหมล่ะชักมันมือ"มาร์คถูกจองจำอยู่ในเรือนจำ เวยน์ด็อต เคาน์ตี้ ในระหว่างส่งขึ้นตัวพิจารณาคดีเป็นเวลานานถึงหนึ่งปีหลังถูกจับกุม
มาร์คจะต้องได้รับการตรวจสอบอาการประสาททางจิตมากมายจากจิตแพทย์และจิตเวช จนอัยการอาวุโสท่านหนึ่ง
มีความเห็นส่วนตัวว่า
"ผมเกรงว่าการตรวจเข้มของจิตแพทย์ จะทำให้จำเลยยกเอาสิ่งที่มาร์คอ้างว่าทำไปเพราะตามคำสั่งของเสียงกระซิบในสมอง
และรายงานความผิดปกติทางจิตและสมองของมาร์ค มาเป็นข้อต่อสู้ว่ามาร์คเป็นคนวิกลจิต ซึ่งนั้นหมายถึงเขาสามารถ
รอดพ้นจากโทษประหารชีวิตในที่สุด"และแล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง ในการพิจารณาคดีของมาร์ค แซ็ปปิงตัน ในเดือนมกราคม 2002 ได้มีคำสั่งให้นำตัวมาร์ค
ไปบำบัดในโรงพยาบาลโรคจิตตลอดชีวิต แต่ไม่รู้น่ะว่าเสียงจากอเวจียังอยู่ในสมองของมาร์คหรือเปล่าจากหนังสือฆ่ากินศพ โดย ส.องครักษ์ สำนักพิมพ์เครือเถา
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก