เรื่องโรงแรมรถไฟผมก็เคยเจอมากับตัวครับ เท้าความ เมื่อก่อนตอนสมัยผมเรียนม.ปลาย เชียงใหม่จะมีรายการวิทยุเล่าเรื่องผี ชื่อ รายการ มิดไนท์ ช๊อก ให้คนทางบ้านโทรมาเล่าประสบการ์ณ เรื่องผีออกอากาศให้คนได้ฟังกัน เพื่อนผู้หญิงในห้องผมจะชอบฟังกันแล้วเอามาเล่าต่อให้เพื่อนคนอื่นๆได้ฟังบ้าง ช่วงใกล้จะจบ ม.ปลาย ผมเลยรวมกลุ่มเพื่อนๆที่ชอบเรื่งผีๆ นัดกันไปพิสูจน์ผีตามที่ต่างๆ แล้วโทรเข้าไปเล่าในรายการ มิดไนท์ ช๊อก กันเป็นเรื่องเป็นราว กลุ่มของผมมีผู้ชายประมาณ 10 คน จะนัดกันไปพิสูจน์ ผี เป็นประจำทุก คืนวันเสาร์ เริ่มต้นจากช่วงหัวค่ำ จะไปตั้งวงกินเบียร์กันก่อนที่ริมคูเมือง(สมัยก่อนคืนวันเสาร์มีคนมาตั้งวงนั่งกินกันเยอะ) พอใกล้เที่ยงคืน แต่ละคนเริ่มจะเมาได้ที่ พวกเราทั้ง 10 คน ก็จะออกเดินทางโดยไปรถกระบะคันเดียวใครไม่ค่อยกลัวก็นั่งกระบะท้าย ใครขี้กลัวก็นั่งหน้ารถ ไปพิสูจน์ผีตามที่ต่างๆ ที่เค้ารำรือ กันว่าผี ดุๆ
กลุ่มของผมจะมีวิธีการไปพิสูจน์ ผี อย่างหนึ่งคือ จะไปเล่น ผีถ้วยแก้ว เพื่อพิสูจน์ว่าจะมีผีอยู่จริงหรือปล่าว กันด้วย ทำอย่างนี้อยู่ทุกคืนวันเสาร์ ที่ที่ไป ก็มีเช่น ลัดดาแลน เวียงกุมกาม ป่าช้าจีนข่วงสิงห์ บ้านล้างต่างๆที่มีคนร่ำลือกันว่าผีดุ พวกผมไปมาเกือบหมด แต่ละที่ที่ไปเจอประสบการ์ณแปลกๆ ที่น่าขนหัวลุกเกือบ ทุกที่ครับ
---------------------------------------------- แต่ที่น่ากลัว สุด ที่กลุ่มผมแต่ละคนลงความเห็นตรงกันคือที่ โรงแรมรถไฟครับ เพราะหลังจากไปพิสูจน์ผีที่โรงแรมรถไฟแล้ว พวกผมก็ต้องยกเลิกการไปพิสูจน์ผีกัน เพราะเพื่อนผมในกลุ่มคนหนึ่ง ไม่สบายเป็นไข้ไม่ได้ไปโรงเรียนเป็นอาทิตย์เพราะโดนผีเข้า หลังจากเหตุการ์ณวันนั้น พวกผมเลยตัดสินใจเลิก พิสูจน์ผีกัน
ส่วนเหตุการ์ณคืนวันที่ไปโรงแรมรถไฟคืนนั้น พอนึกถึงทุกวันนี้ก็ยังกลัวอยู่เลยครับ ขอเล่าแบบคร่าวๆนะครับ หลังจากพวกเราไปกินเบียร์จนแต่ละคนเริ่มเมามีความกล้า ไม่กลัวผีกันแล้ว ก็นั่งรถกระบะไปยังโรงแรมรถไฟกันพอไปถึงประมาณเกือบตีหนึ่ง บรรยากาศภายนอก เป็นลานสนามหญ้ากว้างๆ หญ้าขึ้นยาวดูลกๆ มองเข้าไปในโรงแรมมืดไปหมด พวกผมพร้อมไฟฉายคนละอันพอลงจากรถแต่ละคนแทบหายเมา เพราะความวังเวงของสถานที่ ก็เดินจับกลุ่มก้าวเข้าไปในตัวโรงแรม บรรยากาศชั้นแรกก็น่าขนหัวลุกแล้วเพราะมืดและวังเวงมาก พวกผมเดินจับกลุ่มกันเดินสำรวจไปทีละชั้น ห้องในแต่ละชั้นบ้างห้องก็ยังมีข้าวของเครื่องใช้เช่น เตียงนอนขาดๆ กับ โต๊เครื่องแป้งเก่าๆอยู่หลายห้อง ในขณะที่เดินกันไปเป็นกลุ่มแต่ละชั้น บางคนก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้อง บางคนก็เห็นเงาผู้ชายเดินตามมาข้างหลัง กว่าจะผ่านไปแต่ละชั้นได้นี้น่ากลัวสุดๆ (ขนาดเพื่อนผมเป็นคนใจถึงเรื่องตีเรื่องต่อยคนกลัวทั้งโรงเรียน ก็ยังหลับตากอดผมอยู่ข้างหลังไม่ยอมลืมตาดูทางเดินอาศัยเดินตามผม) ส่วนผมก็กลัวแทบเหยี่ยวราด แต่เป็นต้นคิดที่จะมาก็เลยต้องเดินนำไปทีละชั้น สิ่งที่ได้ยินเหมือนกันทุกคนระหว่างเดิน ก็คือเสียงของตก ดัง โครมครามเกือบทุกชั้น ซึ่งไม่มีใครได้ทำของตกเลย พวกเราก็กลั้นใจเดินไปทีละชั้นจนขึ้นไปถึงชั้นดาดฟ้า ผมก็ตกลงกับทุกคนว่าไหนๆ ก็มาแล้ว เรามาเล่นผีถ้วยแก้ว เชิญดวงวิญณานมาถามดีกว่า ตอนแรกไม่มีใครกล้าเล่น
จึงได้หักก้านไม้ขีดไฟที่เตรียมมาด้วยเพื่อจับไม้สั้นไม้ยาวกัน หาคนเล่นผีถ้วยแก้วกันสี่คน มีผมเล่นคนหนึ่งแล้วจับหาคนมาเล่นอีกสามคนให้ครบสี่คน เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนผมคนหนึ่งเค้ากลัวมากแต่เค้าจับได้เล่นผีถ้วยแก้ว ทุกคนจึงบังคับให้เค้าเล่น
--------------------------------------------------------- ไว้มาเล่าต่อครับ ว่าทำไมเพื่อนผมจึงโดนผีเข้า จนทำให้พวกผมเลิกพิสูจน์ผีในที่สุด --------------------------------------