ตอนเรียนรด เข้าภาคสนามที่ มทบ 33 ก็มีเหตุการณ์เช่นเดียวกันนี้ครับ
ตอนแรกมีลูกหมาวิ่งเล่ในค่ายอยู่ 6 ตัว
เราก็เข้าค้างแรมในป่ากัน
เพื่อนผมติดเวรผลัดดึก เฝ้าศูนย์อำนวยการ กับพวกครูฝึก ผิงไฟกัน
ซักพักครูก็ถามเพื่อนผมว่าอยากกินเนื้อย่างเปล่า
เพื่อนผมมันก็อยากกินสิครับ แต่ก็เปรยว่าในป่ายังนี้จะไปหาเนื้อจากไหน
ครูฝึกก็บอกว่า หาได้สบาย อยากกินเดี๋ยวจัดให้
ครูฝึกหายไปพักใหญ่ พร้อมเนื้อสด ๆ ใส่ถุงมา
ก็เริ่มลงมือปิ้งกลิ่นหอมคละคลุ้ง ครูยื่นให้เพื่อนผมชิ้นนึง
เพื่อนผมก็กินไปโดยที่ไม่รู้ จนเหลือคำสุดท้าย
ก็ถามครูว่า ดึกขนาดนี้ไปหาเนื้อมาจากไหนกัน แค่เวลาแป็บเดียว
ครูก็บอกว่าอยากรู้จริงเหรอ กินให้หมดก่อนเดี๋ยวบอก
เพื่อนผมก็ซัดชิ้นสุดท้ายเขาไป
ครูฝึกก็เริ่มท้าวความ ว่าจำได้ไหมในค่ายมีลูกหมาอยู่ 6 ตัว
1 ตัวตอนนี้อยู่ในท้องเอ็ง แล้วพวกครูก็หัวเราะกัน เฮฮา
เพื่อนผมก็อึ้ง ๆ ไปซักพักแต่ไม่คิดว่าจะจริง เพราะเพื่อนผมว่ารสก็เหมือนเนื้อย่างธรรมดา
ก็กินต่อโดยไม่ได้เคลือบแคลงอะไร
สองวันต่อมาพวกเราออกจากป่า
แล้วก็พบสิ่งที่ไม่คาดคิด
ลูกหมาครับ
มันหายไปจริง ๆ ตัวนึง เพราะปกติมันจะวิ่งด้วยกันตลอด
แม่มันก็เดินตามหาลูก ให้ทั่ว
ครานี้ก็ถึงบางอ้อล่ะครับ
ว่ามันหายไปไหน
เพื่อนผมถึงผงะไปเลย 890
นี้เป็นประสบการณ์จริงตอนผมเรียน รด ปีสาม เพื่อนคนสนิทเล่าให้ฟังครับ
ส่วนผมติดเวรรักษาการณ์รอบนอก เลยรอด
จำได้ว่าได้ยินเสียงคอนเสริตงาน ฤดูหนาวด้วย
เพลง"คิดถึงชั้นไหมเวลาท่เธอ....." โอ้วได้อารมณ์
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก