เพราะความดันทุรังจนได้เรื่องหล่นเรื่องนี้มา...
เนื่องจากตอนกลางวันเอที่รู้จักกันโทรมาบอกว่า "พี่ๆ น้องมีเด็กใหม่แนะนำให้รู้ก 2 คน พี่ว่างกี่โมง"  เราก็ตอบไปว่าสัก 6 โมงครึ่งนะ
จนเลย 6 โมงครึ่งไปเอก็ยังไม่โทรมา โทรหาก็ไม่ยอมรับสาย  ผมก็ไปหาเพื่อนมา พอประมาณ 3 ทุ่มก็โทรหาอีกครั้ง ตอนนี้รับสาย
บอกว่าเดี๋ยวหนูโทรกลับ ติดต่อน้องให้ก่อน ผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมงก็เงียบ ก็เลยโทรกลับไป ได้คำตอบว่าติดต่อเด็กไม่ได้ซะงั้น
เอาไงล่ะ ไหนๆ ก็รอจนดึกแล้ว ก็เลยแวะไป 99 ก่อน เพราะตอนนั้นอยู่แถวสันติธรรม หลังจากที่ไม่ได้เข้ามาเกือบ 2 ปี
พอเข้าไปรู้สึกแปลกๆ วันนี้ทำงานร้านเงียบจัง  ถามมาม่าได้ความว่าวันนี้เด็กไปกินงานวันเกิดเด็กในร้านกัน  ..แววหล่นเริ่มมาแล้ว...
สั่งโค็กมากินแก้เซ็งก่อน มองไปเจอเด็กคนหนึ่งเลยเรียกมาม่ามาบอกว่า "เรียกน้องเสื้อดำมาให้ผมหน่อย"  มาม่าก็ลุกมาเรียกให้
น้องมานั่งผมก็ถามว่า "น้องชื่ออะไรครับ"  น้องตอบว่า "ชื่อแพรหรือแพรวอะไรสักอย่างนี่แหล่ะ"  ผมก็ถามต่อว่า "อยู่ที่ร้านนี้นานหรือยังครับ"
น้องตอบว่า "นานแล้ว จะถามทำไม"  แล้วก็ลุกไปเฉยเลย  ผมก็ทำหน้างงๆ  จนมาม่าเดินมาถามว่า "ไม่เวิร์คเหรอ?" 
ก็เลยตอบไปว่า "ผมถามไม่กี่คำ ลุกไปเฉยเลย"  มาม่าตอบว่า "เด็กก็แบบนี้แหล่ะเอาใจยาก"  ...แววหล่นตามมาอีกละ...
ก็เลยจ่ายค่าโค็กให้มาม่าไป 50 บาท  แล้วก็เดินออกมาเลย   พอออกจากร้านมาก็คิดว่าจะไปไหนต่อดีเนี้ยหรือว่ากลับดี...
มาคิดได้ว่าเคยอ่านเจอกระทู้บอกว่าเด็กรุ่งฟ้าสวย ก็เลยแวะไปดูซะหน่อย   พอไปถึงเด็กก็ไม่ค่อยมี  เรียกใครมานั่งก็ไม่มีใครมานั่งด้วย
จนเรียกเด็กมานั่งด้วยได้คนหนึ่ง  ถามไถ่ได้ความว่า "เด็กที่นี่ไม่ค่อยชอบนั่งด้วย ถ้าเรียกก็คือไปเลย"  ผมก็เลยบอกว่างั้นน้องก็ไปกับพี่ละกัน
ตัดมาถึงโรงแรม บอกให้ผมไปอาบน้ำก่อน ผมอาบเสร็จน้องก็ไปอาบต่อ เสร็จแล้วน้องก็บอกว่าจ่ายตังค์ก่อน  จ่ายตังค์เสร็จน้องการมานอน
ก็เลยถามว่า "น้องไปนอนซะไกลเลย จะทำอะไรให้พี่บ้างเนี้ย"  ได้คำตอบกลับมาว่าพี่ต้องทำเองนะ  เป็นซะงั้น...
พอแกะผ้าเท่านั้นแหล่ะ สัมผัสแรกที่เจอคือ ท้องลาย  ก็เลยถามน้องว่า "มีลูกแล้วเหรอครับ"  ได้คำตอบว่า "มี 1 คน 2 ขวบกว่าละ"
"เด็กที่ร้านสวนใหญ่ก็มีลูกแล้วทั้งนั้นแหล่ะ"  ได้ยินแค่นี้พาลจะไม่แข็งเอาซะละ  แต่ก็ทำจนสำเร็จไปด้วย  อาการนางไม้....
นมไม่มีแบนราบ เหี่ยว ท้องลาย  นี่แหล่ะครับ  คือการดันทุรัง ถ้าไม่ดันทุรังก็คงไม่หล่นแบบนี้...
อ๋อ ลืมบอกไปว่าน้องชื่อ "นิด" นะครับ  เผื่อใครจะลองไปสัมผัสบรรยากาศแบบผมบ้าง...