การที่เรารู้จักกันมา 4-5 ปี มันมีความหมายสำหรับเราสองคน
เราอาจจะทำอะไรด้วยกันมากมาย ทั้งเล่นกีฬา ทั้งไปเที่ยว ทั้งไปโน้นไปนี้
แม่เพื่อน ก็เหมือนแม่เรา บ้านเราก็เหมือนบ้านเพื่อน ไปซะแล้วในวันวาน
และการที่เราสองคนได้มาเรียนที่ มช. ถึงแม้จะเรียนกันต่างคณะ
นิสัยเรามันต่างกันก็จิง ทะเลาะกันบ้างก็จิง งอลกันบ้างก็มี
แต่เราก็กับมาคุย กับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เพราะไรรู้ไหม
เพราะคำว่า เพื่อน ที่อุ้มมีให้ไง
ในวันที่ร้องไห้ ในวันที่เสียใจ ในวันที่มีปัญหา
เพื่อนก็สามารถเป็นที่ระบาย เป็นที่รองรับอารม และยังเป็นที่พึ่งได้บ่อยๆ
และที่ที่เราเคยไปด้วยกัน ทั้งหลังมอ หน้ามอ กากหลวง ดูหนัง ไปเดินเล่น ไปขับรถเล่น ไปกินข้าวตามที่แปลกใหม่
แต่ตอนนี้
ทุกที่ ที่เราเคยไป ทุกที่ ที่เราคิดไว้
ทุกโต๊ะกินข้าว ที่เรานั้งประจำ
ทุกร้าน ที่เราไปกันบ่อยๆ
และทุกครั้งๆที่รถอุ้มมักจะมีเพื่อนคอยซ้อนท้าย
มันคงไม่มีอีกแล้วใช่ไหม
โชคดีนะ"มัท"
ขอให้สิ่งที่เลือก คือสิ่งที่ต้อการ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก