เคยได้ยินแต่ ความรู้สึกของคนที่ถูกบอกเลิก
บางครั้งอยากให้มองกลับกันดูบ้างว่า คนที่เสียใจ ไม่ใช่คนที่ถูกทิ้งฝ่ายเดียว......
วันนี้ เกิดเหตุการณ์นิดหน่อย อยากเล่าให้ฟังเฉยๆ (ปัญหาเยอะเนอะเรา)
ก็แค่ บางที ความเข้าใจผิดเล็กๆ ทำให้เรื่องบานปลาย กลายเป็นความไม่ลงรอย
หรือบางครั้ง ความรู้สึกดี ๆ ที่เรามีให้อีกฝ่าย ก็มี แต่มันกลายเป็นความรู้สึกของ พี่น้อง.......
บางครั้ง เราก็เจ็บปวด ที่เห็นเธอรักเราหัวปักหัวปำ ทำทุกอย่างเพื่อเรา เราป่วยก็มียามาให้ ซื้อข้าวมาฝาก มีข้าวติดปากก็มาเช็ดให้ เราไม่สบายทำความสะอาดห้องให้ แต่เรากลับให้ความรักที่เขาต้องการกลับไปไม่ได้ มันเจ็บหัวใจเหมือนกัน............. เจ็บมาก ๆ ด้วย.......
เราทำงานเลิกดึก มี OT ก็มีซื้อข้าวมาฝากที่ทำงาน ........... ทำไมเราถึงรักเขาไม่ได้นะ ทำไมเราไม่มีใจให้เลย
เมื่อก่อนเคยรักใครหัวปักหัวปำ แต่เขาไม่รักตอบ เขาบอกว่า "รู้สึก ดี ๆ ให้กันอยู่ แต่คงไม่ใช่ในฐานะคนรัก" เราไม่เคยเข้าใจประโยคนี้เลย ว่าทำไม ทำไม ทำไม เต็มหัวไปหมด แต่มาวันนี้ ตอนนี้ เข้าใจความรู้สึกนั้นซะแล้ว
มีบางครั้งที่เราแอบไปนั้งเศร้าเองด้วยซ้ำ ที่เราให้ความรู้สึกแบบนั้นกับเธอไม่ได้ ยิ่งเธอทำดีกับเรามากแค่ไหน เราก็ยิ่งเจ็บมากขึ้น จนบางครั้งน้ำตาแทบไหล..... ในหัวมีคำว่า "ขอโทษ" ลอยมามากมาย
บอกเธอไปตรง ๆ ว่าเราเป็นพี่น้องกันจะดีกว่าไหม ประโยคที่เธอตอบนั้น
"พี่จะคิดกับหนูยังไงก็ช่าง แต่หนูจะคิดกับพี่แบบนี้" ประโยคนี้ เมื่อก่อนเราก็เคยพูดนี่นา...........
ถึงไม่รู้จะอธิบาย ความรู้สึกที่เหมือนร้องไห้อยู่ในอกนี้ยังไง แต่คงพูดได้ว่า ตอนนี้เข้าใจแล้วละ 'ความรู้สึกของคนที่บอกเลิก'
หลายครั้งที่ทำเธอร้องไห้คนเดียว ร้องไห้ทางโทรศัพท์ เธอเศร้า เพราะเธอไม่ได้รับความรักจากเราเลย เราก็เคยบอกไปว่าห่างกันสักพักไหม หยุดน้ำตาสักหน่อย ยิ่งคุยกันยิ่งมีแต่เรื่องเศร้าใจ เธอตอบว่า
"ไม่ต้องสนใจว่าหนูจะเสียใจหรือเจ็บปวดแค่ไหน ขอพี่อย่าไปจากหนูนะ" ประโยคแบบนี้ เมื่อก่อนเราก็เคยพูด..................................................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก