ต้องขอยืมพื้นที่ห้องสัพเพเหระมาเล่าประสบการณ์หลอนๆหน่อยนะครับ เพราะผมไม่รู้ว่าจะไปเล่าที่ห้องไหนดี
ใครมีเรื่องหลอนๆก็เข้ามาร่วมแชร์ประสบการณ์กันได้นะครับ ผมชอบอ่านเรื่องทำนองนี้มาก
จริงๆผมก็มีเรื่องแนวๆนี้หลายเรื่องเลย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ฟังจากคนอื่นมา
ส่วนประสบการณ์กับตัวเองไม่ค่อยมีเท่าไรครับ ที่ใกล้เคียงที่สุดก็เรื่องนี้นี่แหละครับ
ตอนนั้นต้องย้อนไปสมัยที่ผมเรียนมัธยมปลาย ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมกำลังจบ ม.6 ต่างคนก็ต้องหาที่เรียนต่อใหม่รวมถึงตัวผมด้วย
มีอยู่คืนนึง ตอนนั้นผมนัดกับเพื่อนๆไปฉลองกันที่บ้านเพื่อนผมคนนึง ซึ่งปกติก็จะมากินกันที่นี่บ่อยอยู่แล้ว
บ้านของเพื่อนผมคนนี้อยู่คนละตำบลกับผม บ้านผมอยู่ในตัวเมืองส่วนบ้านเพื่อนผมคนนี้อยู่ห่างออกจากตัวเมืองสักหน่อยห่างจากบ้านผมประมาณ 7-8 กิโล เส้นทางค่อนข้างเปลี่ยว ต้องยอมรับเลยว่าจังหวัดที่ผมอยู่วัยรุ่นดุมากไล่ฟันกันตลอด
แล้วคืนก่อนที่ผมจะไปนั้น มีคนเล่าว่าทางไปบ้านเพื่อนผมนั้นมีคนโดนดักฟันตายคาที่ แล้วเล่ามาซะสยองเลย บอกว่าเห็นสมองไหลเลย -*-
คืนนั้นผมก็นั่งกินสังสรรค์กันตามปกติกับพวกเพื่อนๆ พอได้เวลาสักตี 1 ตี 2 คนอื่นก็แยกย้ายกันกลับบ้านก่อน
ส่วนตัวผมบอกกับแม่ไว้ก่อนแล้วว่าจะนอนบ้านเพื่อนก็เลยนอนที่บ้านเพื่อนเลย แล้วบ้านเพื่อนผมคนนั้นก็เพิ่งจะมีงานศพของย่าเพื่อนผมไปครับ เพิ่งเอาศพออกจากบ้านไปเมื่อคืนเอง หลอนอีกแล้ว -*-
นอนได้สักพักผมรู้สึกนอนไม่หลับ ก็เลยตัดสินใจบอกเพื่อนเจ้าของบ้านว่าจะกลับไปนอนบ้าน แล้วก็ขี่มอเตอร์ไซด์กลับคนเดียว
ระหว่างทางกลับก็นึกถึงเรื่องที่มีคนเล่าไปก็สยองไป เรื่องผีไม่ค่อยกลัวเท่าไรหรอกเพราะไม่เคยเจอแบบจังๆ แต่ที่กลัวคือกลัวโดนดักฟันหัว
พอขี่รถมาถึงทางเข้าหมู่บ้านผม หมู่บ้านผมนั้นเป็นบ้านจัดสรร ตรงทางเข้าจะมีบ้านอยู่หลังหนึ่งซึ่งผมต้องผ่านทุกวันถ้าจะเข้าไปบ้านผม
บ้านหลังนี้มีประวัติอยู่ว่า ตอนกำลังก่อสร้างยังไม่เสร็จ หัวหน้าคนงานโดนยิงตายคาบ้านหลังนั้นเลย
แล้วพอสร้างเสร็จก็มีคนมาอยู่ อยู่ได้ไม่ถึงเดือนเป็นอันต้องย้ายออกแล้วให้คนอื่นเช้าต่อ
ก็มีคนมาเช่าต่อนะครับ แต่ก็เห็นอยู่กันไม่เกินเดือนสักที เปลี่ยนคนอยู่ไปหลายครอบครัวละ แต่ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ไม่มีคนมาอยู่พอดีก้เลยเพิ่มความน่ากลัวไปอีกนิด
พอผมขี่รถผ่านบ้านหลังนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรมากรีบขี่ผ่านๆไป อาจเป็นเพราะชินแล้วด้วยเพราะต้องผ่านทุกวันอยุ่แล้ว
พอมาถึงบ้านผม ดันไม่มีกุญแจเข้าบ้านอีก แม่ก็นอนแล้ว กดออดก็ไม่ได้ยิน ตังโทรศัพท์ก็ไม่มี เลยคิดจะไปหาตู้โทร
นึกขึ้นมาได้ว่าตู้ที่อยู่ใกล้ที่สุดอยู่ที่หน้าทางเข้าหมู่บ้าน ซึ่งอยู่ติดกับหน้าบ้านหลังนั้นพอดี แต่เอาก็เอาวะถ้าไม่ไปโทรก็ไม่ได้นอนละ
เลยตัดสินใจขี่รถไปที่หน้าบ้านหลังนั้นเพื่อโทรศัพท์บอกให้แม่เปิดประตูบ้านให้ ระหว่างโทรผมหันหลังให้บ้านหลังนั้น ไม่มองเลย
ระหว่างโทรอยู่ก็รอแม่รับสาย หูก็ฟังเสียง ตู๊ดดดด...ตู๊ดดด... ลุ้นให้แม่รับไวๆจะได้รีบไปจากตรงนี้
แต่ไอ้พวกหมาเจ้ากรรมตอนแรกก็อยู่กันอย่างสงบไม่เห่าไม่หอนเพราะผมผ่านทุกวันมันจำผมได้อยู่แล้ว
แต่ตอนนั้นอยู่ดีดีมันก็วิ่งกันมาเป็นฝูงเลยครับ หยุดที่บ้านหลังนั้นแล้วพวกมันก็พร้อมใจกันหันไปมองที่จุดๆหนึ่ง
ซึ่งเป็นฝั่งตรงข้ามของบ้านหลังนั้น(ฝั่งตรงข้ามของบ้านหลังนั้นจะเป็นบ้านอีกหลังแต่เป็นด้านข้างบ้านจะมีรั้วล้อมรอบ)
พอพวกมันมองเท่านั้น ก็พากันทั้งเห่าทั้งหอนกันรงมเลยทีเดียว ผมก็ฟังเสียงตู๊ดดดด..ตู๊ดด..แม่ก็ไม่รับสักที
ผมเลยตัดสินใจมองตามไปเพื่อดูว่าสิ่งที่เจ้าฝูงหมาพวกนั้นมันกำลังมองและทั้งเห่าหอนกันมันคืออะไรกันแน่
ภาพที่ผมเห็นคือ เป็นเงาดำๆบนกำแพงรั้วของบ้านฝั่งตรงข้าม เงาที่ผมเห็นเคลื่นไหวด้วยครับ เหมือนคนกำลังนั่งแล้วยกเสียมขึ้นแล้วก็ขุดลงดินเป็นจังหวะ เหมือนจะขุดหลุมปลูกต้นไม้หรืออะไรสักอย่างอะครับ
ไม่ได้มีแค่เงานะครับ มีเสียงด้วย ดัง ฉึก...ฉึก... ฉึก... ตามจังหวะของเงาที่ขุดดินเลยครับ ในใจก็คิดจะตี 3 อยู่แล้วใครมันจะมาขุดดินอีกวะ
ผมก็ได้แต่มองไปที่เงาบนกำแพงบ้านฝั่งตรงข้ามที่เจ้าฝูงหมามันมองกัน แต่ไม่กล้าเหลือบไปดูบ้านหลังที่มีคนตายเลยครับ
สังพักแม่ผมก็รับโทรศัพท์ผมรีบบอกให้แม่เปิดประตูบ้านให้จากนั้นรีบขี่รถกลับไม่มองเลยครับ
พอเข้าบ้านผมก็ไปนอนที่ห้องผมตามปกติ ระหว่างนอนคืนนั้นผมฝันร้ายแล้วรู้สึกแบบขยับตัวไม่ได้พยายามลืมตาก็ไม่ได้
ในที่สุดผมก็ดิ้นหลุดลืมตาขึ้นมาได้ ผมอยู่ในสภาพนอนคว่ำ เลยเอามือทั้งสองดันตัวให้ลุกขึ้นเหมือนท่าวิดพื้นอะครับ
พอผมดันลุกขึ้นได้ อยู่ๆก็เหมือนมีแขนหรืออะไรของใครบางคนมาปัดแขนผมทั้งสองลง ผมล่วงลงไปนอนราบกับเตียงเหมือนเดิมเลยครับ
ผมตกใจมากรีบกระโดดออกจากเตียงเปิดไฟรีบวิ่งไปเคาะห้องแม่เลยครับตอนนั้นตกใจมาก
แม่ผมก็ออกมาแล้วก็ชวนผมไปนอนห้องแม่ด้วย แต่ผมไม่ไปผมให้แม่ผมมานอนที่ห้องผมแทนก็หลับสนิทไป
พอตอนเช้าวันนั้นผมตื่นมาก็ค่อนข้างสาย แม่ผมก็ลุกมาทำกับข้าวที่ห้องครั้วแล้ว
ผมตื่นมาด้วยอาการงงๆ ปกติผมเป็นคนชอบนอนถอดเสื้อ ตื่นมาผมก็เดินไปหาแม่ที่ห้องครัวดูว่ามีอะไรกินไหม
พอไปถึงแม่ผมก็หันมามอง แล้วอยู่ๆก็ทักผมเลยครับ แม่ผมทักว่า"เมื่อคืนไปทำอะไรมา" ผมก็งงสิครับ ทำไมอยู่ๆถามงี้
ผมก็ถามย้อนกลับว่า"ทำอะไร" แบบงงๆ แม่ผมก็ก็ถามอีกว่า "ไปข่มขืนใครมาหรือเปล่า" ผมก็งงใหญ่สิครับ ปกติแม่ไม่ใช่จะถามงี้
แล้วแม่ผมก็ชี้มาที่ตัวผมให้ดูอะไร ผมก้ก้มลงดูที่ร่างกายตัวเอง ผมตกใจ+งงมากครับ ตัวผมเต็มไปด้วยรอยแดงๆแบบเลือดซิบเต็มตัวเลยครับ เหมือนโดนเล็บข่วนมา
ไม่ใช่แค่ด้านหน้านะครับ ทั้งคอทั้งหลังก็เต็มไปหมดเลย ถ้าแค่ฝันแล้วละเมอข่วนตัวเองก็ไม่น่าจะเยอะแล้วก็แรงถึงขนาดเลือดซิบอย่างนี้ แถมเต็มตัวทั้งด้านหน้าด้านหลังเลย
แม่ผมเลยถามว่าเมื่อคืนตอนขี่รถกลับมาได้ไปทำอะไรไม่ดีไปหลบหลู่อะไรแล้วเค้าตามมาด้วยรึเปล่า ผมก็บอกว่าไม่ได้ทำอะไร
แล้ววั้นนั้นตอนบ่ายผมต้องไปเลือกตั้งอะไรสักอย่างนี่แหละ ผมก็ไปกับพ่อ ตอนนั่งรถผ่านหน้าหมู่บ้านผมก็มองไปยังรั้วจุดที่ผมเห็นเงาเมื่อคืน
ปรากฎว่าจุดเดียวกับที่ผมเห็นเงาเลยครับ มีผู้หญิงคนงานก่อสร้างกำลังเอาเสียมขุดดินปลูกต้นไม้เหมือนกับที่ผมเห็นเลยครับ
ผมก็นึกว่าตอนตี 3 เนี่ยนะ เขาจะมาปลูก นี่ก็บ่ายแล้วยังไม่เสร็จอีกหรอ หรือที่ผมเห็นนั้นมันคืออะไรกันแน่
แล้วเหมือนผมจะเคยได้ยินมาว่า คนที่กำลังจะถึงคราวตาย วิญญาณจะออกจากร่างมาทำอะไรล่วงหน้าให้คนอื่นได้เห็นก่อน แต่ผมก็ไม่ได้เช็คข่าวนะครับ ว่าคนงานคนนั้นหลังจากนั้นเขาเป็นยังไงบ้าง
เรื่องของผมก็มีแค่นี้แหละครับ ยาวเลยไม่รู้จะมีคนอ่านจบสักกี่คน หุหุ
ขอบคุณที่ให้ใช้พื้นที่ครับ มาร่วมแชร์กันหน่อย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก