ฟ้า......
พี่พูดกับเราเรื่องนี้ บ่อยมากๆ ครั้งนี้ จะโพสและไม่พูดอีกแล้วนะ
ชีวิตเรา เราเลือกเอง เราเลือกที่จะเปนแบบไหน เลือกที่จะเป็นคนยังไง
คนที่แย่กว่าเรายังมีอีกเยอะ เวลามองอะไร ขอให้มองคนที่แย่กว่าเรา
ในขณะเดียวกันก็มองคนที่ดีกว่าเราเพือเปนเป้าหมายให้ดำเนินชีวิตไปถึง
เงิน ทอง ความรัก หรือ อะไรก็แล้วแต่ มันไม่ใช่ความสุขของชีวิตที่แท้จริงหรอก
พี่จะเล่านิทานเรื่องนึงให้ฟังว่า ครั้งนึงเคยมีขอทานอยู่คนนึง เขาคิดว่า ถ้ามีเงินมากกว่านี้
สามารถมีกระต๊อบสักหลัง มีนาสักผืนคงสบายกว่านี้ จากนั้นเขาก็เริ่มเก็บเงินใช้อย่างกระเบียดกระเสียน
ในที่สุดเขาก็ได้กระต๊อบมาหนึ่งหลังพร้อมด้วยที่นาอีกหนึ่งผืน เมื่อได้มาสักพัก เขาก็คิดว่า ถ้าได้ที่นาเพิ่ม
ถ้าได้ควายอีกสักตัว บ้านก็คงจะดีกว่านี้ และเขาก็เริ่มทำงานหนัก เหนื่อย และอดออมอีกครั้ง
ในที่สุด เขาก็ได้อย่างที่เขาหวัง จากนั้นเขาก้คิดว่า ถ้ามีรถ ถ้ามีบ้านหลังใหญ่ๆ ถ้ามีคนงานมาช่วยทำนาหล่ะ.....
ความสุขบางครั้งมันก็อยู่ตรงหน้าเรานี่หล่ะ แต่เราจะเก็บไว้ หรือ รักษาไว้หรือเปล่า
หรือเราคิดว่า ความสุข มันอยู่ข้างหน้าแล้วก็คว้างมันไปข้างหน้า แล้ววิ่งตามไปเก็บมัน......
ตอนนี้ ฟ้า อาจจะไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่กำลังจะบอกเพราะฟ้าอาจยังเด็กอยู่ แต่เมื่อวันนึงมาถึง ฟ้า อาจเข้าใจ
อย่าคิดว่า พี่เปนแบบนั้น เปนแบบนี้ พี่เลยไม่เปนแบบฟ้า พี่บอกได้แค่ว่า พี่เองก็มีปัญหาอะไรๆ เยอะ
แต่เราเลือกที่จะแก้มัน อะไรที่เราอยากบอก อะไรที่เราไม่อยากบอก ปัญหามีไว้แก้ไข ไม่ใช่มีไว้ทำลายชีวิต