ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารเครื่องบินในวันที่มีผู้โดยสารต่อคิวยาวมากเป็นพิเศษเพราะวันต่อไปเป็นวันหยุดราชการหลายวันติดต่อกัน
พนักงานออกบัตรที่นั่งพยายามที่จะทำงานให้เป็นที่ถูกใจแก่ผู้โดยสารทุกคน
โดยการพูดจาอย่างสุภาพ และทำงานโดยรวดเร็ว แต่ถึงกระนั้นผู้โดยสารที่อยู่ในคิวแถว ก็ยังมีท่าทีกระวนกระวาย ต่างชะเง้อชะแง้ดูว่าเมื่อไหร่จะถึงคิวของตัวเองสักที
ผู้โดยสารชายคนหนึ่ง เดินมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ มาจากมุมไหนไม่มีใครสังเกตุทัน ขอให้พนักงานหญิงคนนั้นออกบัตรที่นั่งให้เขาก่อนโดยด่วน
พนักงานสาวหายใจเข้าปอดอย่างแรง พยายามระงับอารมณ์โกรธ แล้วพูดอย่างสุภาพว่า
"คุณขา ใครใครเขาก็ต่อแถวเรียงคิวเป็นระเบียบนะคะ ดิฉันไม่สามารถจัดการให้คุณก่อนหรอกค่ะ กรุณาไปต่อแถวเหมือนคนอื่นๆเถอะค่ะ"
ชายผู้นั้นหน้าแดงกล่ำด้วย พูดเสียงดังด้วยความโกรธว่า
"คุณรู้หรือเปล่า ว่าผมเป็นใคร?"
พนักงานสาวหันไปมองหน้าผู้โดยสารคนนั้น หายใจเข้าแรงๆอีกครั้ง
แล้วกดสวิทช์ไมโครโฟน พูดประกาศออกไปว่า
"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้มีชายคนหนึ่งอยู่ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารหมายเลข 13 ไม่ทราบว่าตนเองเป็นใคร ถ้าท่านผู้โดยสารคนใดสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้ กรุณาแสดงตนต่อเจ้าหน้าที่ด้วย ค่ะ ขอบคุณ" แล้วต่อด้วยภาษาอังกฤษว่า
"Attention please! There is a man at the ticket counter No:13 who does not know who he is. Anyone who may be able to identify this man isasked to please step forward and identify him. Thank you".
ชายผู้นั้นรู้สึกอับอายขายหน้าไม่รู้จะทำอย่างไรดี นอกจากด่ากลับไปว่า
"ยัดฯ you!!!- .....กะ---"
พนักงานสาวก็สวนกลับทันควันด้วยเสียงอันสุภาพว่า
"นั่นก็ยังไม่ทราบว่าชาติหน้าตอนค่ำๆจะถึงคิวคุณหรือไม่ ต้องต่อคิวเหมือนกันนะค่ะ"
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
ปฏิทิน
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก