“นี่คือเหงา นี่แหละเหงา
นี่คือความจริงที่ได้เจอ
เจ็บปวด ทรมาณลึกลงข้างในใจ
โอ้ความเหงา มันช่างหนาว
มันช่างยาวนาน และทุกข์ทน
รอคอยใครบางคนมาหยุดมัน”
ผม นอนฟังเพลงนั่งจิบเบียร์อยู่ในห้อง
ตอนนั้นอยู่ในช่วงปี 4 ใกล้จะจบแล่ะ
เพื่อนฝูงมากมาย พร้อมด้วย รุ่นน้องหน้าใหม่ อีกเพียบบ
ทุกวันหลังเลิกเรียนต้องหา Event ไปแดกเหล้า แดกเบียร์กันเสมอ
เบียร์ช้าง เหล้าแสงโสม บาดคอยิ่งนัก
"แต่ มันไม่เท่ากับ ความเหงาที่เข้ามาบาดใจ"
มองเห็น หนุ่มสาว เขาอยู่เป็นคู่ๆ ไป
ช่วงนั้นเป้นช่วงเห่อ ว้อดก้า เหล้าขาวรัซเซียยย
วันเกิดผมที่ไร เมาสิ่งนี้เป็นอาจิณ จนอาเจียน
ภาษาวงเหล้า มักเล่นคำกันสนุก
ใน กลุ่มเราตอนนั้น ชอบเล่นเกมส์สิบคำถาม สิบสามตัวช่วย
เอาไว้ทดสอบ ความจริงใจ ซึ่งก็เอาไว้เล่นตอนเมา
หรือไม่ก็เล่นเกมส์ตั้งคำถาม
แกล้ง คนที่ชอบเหม่อ
เรามีร้าน ประจำอยู่แถวแยกกลางเวียง
ร้านที่เจ้าของร้านผมยาว ไว้หนวด วัยสี่สิบ
แดกจนเช้า
ด้วยวลีอมตะที่ว่า
“พี่ๆ ร้านปิดกี่โมงวันนี้”
“แล้วน้องจะกินถึงกี่โมงล่ะ ตามสบาย พลันชักบุหรี่มาสูบ”
แสรดดดดดด!!!! ได้จัยยย
ร้านนี้ สามารถพานพบดารา มานั่งดื่ม เป็นประจำ ;kljj
ราตรี ที่เงียบงันในยามนั้น
พานพบให้เจอผู้หญิงสองคน เพื่อนกัน คนหนึ่งชื่อ พี่ นิม
อีกคนชื่อ พี่ ปลา
ในร้านเหล้าแห่งหนึ่ง เล็กๆ เรื่องความรักชั่ววูบก็ได้ก่อตัวขึ้น
ในมุมเหงาๆ ของผม
ว่า แล้วก็ยกเหล้าเข้าปากเดินเข้าไปทัก
แล้วก็สนิทกันอย่างรวดเร็วเพราะ พี่นิม นั้นฮามาก
หล่อนไม่สวยแต่มุกเยอะ แสดดด
ขับเวสป้า กะ ซิตี้ รุ่น กรูไม่ล้างงง
อยากจะบอกว่า ตอนนั้นมันเป็นอะไรที่แก้เหงาได้จริงๆ
ผมแอบมองพี่ปลาบ่อยๆในร้าน จากนั้นเราก็แลกเบอร์กัน โทรกันบ่อยๆขึ้น
เธอมักจะชวนผม ออกไปวิ่ง และเดินเล่นที่สวนสาธารณะ
ดึกๆ ก็ ค่อยว่า กันว่า จะไปชิลๆ ที่ไหน
ช่วงนั้น ผมก็เลยออกดื่ม มากเป็นพิเศษ
เธอ เป็นผู้หญิงตาโต ผมยาว ผิวกลางๆ ผอม น่ารัก
ซึ่งก็น่ารัก ตามแบบสเป้ค
จนครั้งหนึ่งพี่ ปลา เมามาก สั่งให้พี่ นิม โทรมาหาผม
ผมก็แว่บบบ ไป เธอดีใจที่เห็นผม เข้ามาซบที่ไหล่
แล้ว บอกว่า น่ารักจังเลย
อุ้ยยย KDN ก็เขิลลเป็นน๊า
แต่ผม ไม่ได้ล่วงเกินเธอมากกว่า นั้น
และตอนนั้นผมก็ไม่รู้จริงๆ ว่าเธอโสด หรือเปล่า
(กลัวประวัติศาสตร์ ซ้ำรอยย)
จนวันหนึ่ง ผผมไม่มีอะไรทำ ก็เลยโทรไปหาพี่ ปลา
เธอบอกไปว่า ไปเที่ยวบ้านเธอกัลล
พอดีบ้านเธอทำขนมอร่อยๆ ทาน
ตอนแรกก็เกรงใจ แต่ตัดสินใจไปวุ้ยยย ลองดู!
บ้านเธอเป็นเกสท์เฮาท์น่ารักๆ ให้ฝรั่ง มาเช่า
ผมเข้าไปบ้านเธอ เธอก็พาไปสวัสดี น้าๆ ป้าๆ แม่
แล้ว ก็ชวนขึ้นไปทานขนมบนบ้าน….
สักพักก็มีหมาน้อยวิ่งๆๆ มาหา กระโดดเลียแข้งเลียขา
ผมก็เล่นกะมันซักแป๊บ
เธอก็บอก ว่า ไอ้ตัวเล็กนี่มันชอบเห่า นะเนี่ย
แต่เจอผมแล้ว มันดันเล่นตีสนิท
หลัง ทานขนมเสร็จ เธอก็ชวนไปเดินตลาดใกล้บ้าน
ผมว่า ชีวิตเธอดูมีความสุขมากๆ ครอบครัวที่ดี
ตกดึกดื่มบ้างนิดหน่อย
เธอ ชวนผมไปดูนั่นไปดูนี่
สุดท้ายตอนขี่รถกลับนั้น
เธอถามผมว่า ตกลงเราเป็นอะไรกันเนี่ย
หือ!!.....
ผม ชั่งใจอยู่นาน ว่า จะให้คำตอบอะไรกับเธอดี
เธอเป็นผู้หญิงที่แสนดี เกินกว่าผมจะไปเดินเคียงข้าง
ยิ่งพี่ นิม บอกมาว่า ให้ผมจีบเลยเธอจะช่วยเต็มที่
เพราะเธอกะงาบเพื่อนผม เอ้ยยย !!
เพราะเธอเห็น เราเข้ากันได้ดีตะหาก
จนวันหนึ่ง พี่ ปลา เมามาก ก็บ่นว่า เหงา เศร้า แฟนทิ้ง
ผมก็ปลอบว่า ใจเย็นๆ สิพี่ หน้าตาและนิสัยพี่ น่ารักจะตาย เดี๋ยวก็เจอคนที่ดี
เธอก้อหันมาทางผมแล้วก็ค้อนว่า”ถ้า พี่ดีจริง ทำไมคนแถวนี้ถึงไม่จีบซะที”
(งานเข้าล่ะไงกรู T-T)
ผมก็ลูบหัว เธอเบาๆ
แต่ก็ไม่ได้คำตอบอะไร
จนวันนั้น พี่ ยิม ก็ไปส่ง พี่ ปลา ที่บ้าน
แถวมาแซวว่า ผมปากแข็ง อีก ซะงั้น!!!
ชิ! ตอนนั้นผมก็เซ็งตัวเองว่า เหงา แต่ทำไมถึงไม่จีบพี่ ปลา
จริงๆจังๆ ว่ะ
ได้แต่ตระเวรไปตามวงเหล้า เปลี่ยนสถานที่ไปเรื่อยๆ
นั่ง หาคำตอบให้ตัวเอง สุดท้าย ผมตัดสินใจได้ว่า
ผมไม่สามารถใช้ชีวิตราบ เรียบ ง่ายๆ ลื่นๆ แบบนี้ได้แน่
ผมโทรไปบอก พี่ ปลา ว่า “เราเป็นพีน้องกันเหอะ อย่าให้มากไปกว่านี้กันเลย”
เธอก็เงียบไป ……… นานมาก "KDN คิดอย่างงั้นจริงๆเหรอ"
ผมก็ พูดว่า "ครับ"
เธอ เงียบไป
แล้วพี่ ปลา ก็วางสายไป
ผมก็ฝากบอกพี่ นิม ดูแล พี่ ปลา ดีๆ แล้วกัน
ขอโทษที่ผมคิดแค่ พี่ ปลา มาแก้เหงากับชีวิตผม
ขอโทษจริงๆ
หาก ได้มาอ่าน น้องคนนี้ขอโทษอีกที
(ตอนนี้ทำไมเศร้าแฮะ.......)