ความโกรธเป็นปฎิกิริยาตอบสนองตามธรรมชาติ การถูกกล่าวหา ถูกดูถูก ถูกกล่าวหา ถูกข่มเหงรังแก ถูกเข้าใจผิด ..ฯลฯ
อย่างไรก็ดี ทำไมจึงโกรธ ? โกรธแล้วได้อะไร ?
ไม่เป็นความจริงที่การควบคุมความโกรธไม่ได้เป็นสิ่งที่น่ารื่นรมย์ และไม่เห็นได้ผลดีอะไร เราก็รู้สึกหัวเสียเท่า ๆ คนอื่นๆ กำปั้นของเราหลังจากทุบประตูแล้ว ด้วยความโกรธ เราก็เจ็บเอง เราจะได้แต่ความเจ็บปวด และผลเสียที่ตามมา
เราจะทำอย่างไรกับเรื่องยาก ๆ เหล่านี้
พระคำพระเจ้ากล่าวว่า "โกรธก็โกรธเถิดแต่อย่าทำบาป" ถ้าเราโกรธ เราก็ทำบาป ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ดีสำหรับตัวเราเองเลย พระคำพระเจ้าเชื่อมโยงกับสิ่งไม่ดีต่างๆ เพราะถ้าเราไม่สามารถคงบคุมอารมณ์ของเราได้ มันก็จะเดือดและระเบิดออกมา
"จงให้ใจขมขื่น ใจขัดเคือง และใขโกรธ และการทะเลาะเถียงกัน และการพูดเสียดสี กับการปองร้ายทุกอย่างอยู่ห่างไกลจากท่านเถิด" (อฟ.4 31 ) และยังตรัสว่า "ท่านทั้งหลายจงมีเมตตาต่อกัน มีใจเอ็นดูต่อกัน และอภัยโทษให้กัน เหมือนดังที่พระเจ้าได้ทรงโปรดอภัยให้แก่ท่านในพระคริสต์นั้น " (อฟ. 4 32 )
เครดิต ::
http://www.jaisamarn.org/1/verse/default.asp?s_verseno=137&PageNo=1