คุณสบศรี มีบุตรชายคนเดียวคือ ประสัด ซึ่งกำลังเติบโตเป็นวัยรุ่น เธอจึงต้องควบคุมดูแลความประพฤติอย่างใกล้ชิด มิให้ใกล้กรายกับสิ่งเสื่อมทรามทั้งหลาย ที่มีอยู่มากมายในสังคมปัจจุบัน อันจะเป็นพิษเป็นภัยแก่ชีวิตในอนาคตของเขา
แต่เธอต้องตกใจมาก เมื่อกลับมาถึงบ้านในตอนค่ำวันหนึ่ง และได้พบว่าบุตรชายสุดที่รักของเธอ แอบซุบซิบพูดจาอยู่กับ นางสาวสมแจ๋ว คนใช้วัยยี่สิบของเธอที่มุมมืดหลังบ้าน โดยที่ฝ่ายหญิงได้กุมมือฝ่ายชายไว้ และประสัดก็พยายามดิ้นรนให้พ้นจากการเกาะกุมนั้น พอทั้งสองเหลือบมาเห็นคุณสบศรี สมแจ๋วก็รีบปล่อยมือให้ประสัดวิ่งหลบหน้าไป
เมื่อคุมสติได้เธอจึงคาดคั้นสาวใช้ที่ยืนงงอยู่ ด้วยเสียงขุ่นเขียวว่า
“ สมแจ๋ว…..เธอมายุ่งอะไรกับลูกชายฉัน “
“ เปล่าค่ะ……หนูเปล่ายุ่ง “
“ ยังจะแก้ตัวอีก เห็นอยู่กับตา ว่าเธอจับไม้จับมือประสัดอยู่เมื่อกี้ “
“ โธ่คุณนายขา…..ถ้าหนูไม่จับมือคุณประสัดไว้ ป่านนี้กว่าคุณนายจะเข้ามา เธอคงจับอะไรต่ออะไรของหนู ป่นปี้ไปหมดแล้วน่ะซีคะ “