เครดิตท่าน gim ไอ้โจรสลัด...กลับจากการปล้นพ่อค้าวาณิช...
เห็นผู้หญิงหน้าตาดี ถูกลอยแพอยู่กลางทะเล
ก็ดีใจ ถูกหวยแล้วเรา
เอาเรือเข้าไปเทียบ แล้วดึงนางทั้ง 4 ขึ้นเรือ
แล้วถามว่า
นางทั้ง 4 หน้าตาสวยงามดีทุกคน
ทำไมถึงถูกลอยแพมาอย่างนี้เล่า
นางทั้ง 4 ก็เล่าความจริงให้ฟัง
หัวหน้าโจรสลัดฟังแล้ว ก็ยิ้ม แล้วบอกว่า
เราจะใช้ปัญญาของเรา
แก้ปัญหาให้ผู้หญิงทั้ง 4 คนนี้เอง
.................................................................................
คนโต
คนที่ชอบคบชู้สู่ชายนอนกับผู้ชายไม่เลือกหน้า
เราจะเอามาเป็นเมียเรา
แล้วให้ทุกคนเรียกเธอว่าคุณนาย
พอเธอเป็นเมียหัวหน้าโจร
แล้วโจรทุกคนเรียกคุณนาย
ให้เกียรติให้ความเคารพ
เธอจะรักษาเกียรติ ไว้เนื้อไว้ตัว
เลิกมักมากสำส่อน
และผู้ชายในเรือทั้งหมด
รู้เว่านางเป็นเมียโจร ถึงแม้นางพยายามให้ท่า
ก็ไม่มีใครกล้ายุ่งด้วย กลัวถูกหัวหน้าลงโทษ
ปัญหาก็น่าจาจบ
.................................................................................
คนที่2
เป็นคนมือไว ใจเร็ว ขี้โขมย
เห็นอะไรของใครก็อยากได้ เที่ยวลัก เที่ยวโขมยของเขาไปทั่ว
คนนี้เราจาให้เป็นคนคุมตู้เซฟ
แล้วคลังสมบัติของเรา
เราปล้นได้มาเท่าไหร่เอามามอบให้เธอเก็บรักษาไว้ให้หมด
เธออยู่บนกองเงินกองทอง
ทรัพยืสินมีค่าทั้งหมดอยู่กับเธอคนเดียว
เธอก็จะเลิกงก เลิกอยากได้ของคนอื่น
เพราะเธอมีของดีดีทั้งหมดแล้ว คนอื่นที่มี
ไม่ดีเท่าของเธอ
.................................................................................
คนที่3
กินจุตะกละตะกลาม กินทั้งวัน
กินทุกอย่างที่ขวางหน้ามาม่าหลับคาปากทุกคืน
คนนี้ให้ไปเป็นแม่ครัว
มีหน้าที่ทำอาหารเลี้ยงโจรสลัดทั้งหมด
เมื่อเธออยู่บนกองอาหาร ทำอะไรเสร็จก็ต้องชิม
เห็นอะไรใหม่ก็ต้องกิน......อาหารมีเยอะแยะมากมาย
เธอต้องทำควัรทั้งวันทั้งคืน......ต้องชิมตลอดเวลา
เดี๋ยวก็แน่นท้อง...กินไม่ไหว...เบื่อไปเอง
ทั้งสามคนนี้หัวหน้าโจรแก้ตกไปแล้ว
เธอเปลี่ยนนิสัยกลับไปเป็นปกติเหมือนคนทั่วไป
เหลือคนที่ 4 คนเดียว
.................................................................................
คนที่4
เป็นเป้นคนชอบโกหก ตอแหล ปลิ้นปล้อน
ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น
ปากร้าย....เข้าที่ไหน.....พังที่นั่น
หัวหน้าโจรบอกว่า ให้ไปอยู่ฝ่ายประชาสัมพันธ์
คอยส่งข่าวต่าง ๆ บนเรือ
หัวหน้าโจรสั่งอะไร เธอก็เอาไปบอกผ่ายที่เกี่ยวข้อง
เมื่อเธอมีหน้าที่ต้องพูด.....พูดทั้งวัน
พูดตามที่หัวหน้าโจรสั่ง
เธอก็จะเบื่อการพูดไปเอง
เลิกโกหก...ตอแหล...ใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่น
เมื่อถึงเวลาเริ่มงาน
ส่งไปอยู่หัวเรือ ไปยุให้โจรสลัดหัวเรือทะเลาะกัน
ต่อยตีกันอุตหลุด ย้ายไปอยู่ท้ายเรือ
ก็เหมือนเดิม
ส่งไปอยู่ในห้องกับตัน
ก้เหมือนเดิม ยุให้ลูกเรือทะเลาะกัน ต่อยตีกัน ฆ่ากันตาย
หัวหน้าโจรมานั่นนึก
ไม่ไหวแน่.....อีนางคนนี้
ขืนเอาไว้บนเรือ...เรือกูอับปางแน่
สุดท้าย...ต้องจับลอยแพกลับไปเหมือนเดิม
แต่ดวงชะตาของเธอยังไม่ถึงฆาต
รอมแรมได้ 2 วัน
นกอินทรีย์ผัวเมีย บินผ่านมาพบเข้า
เกิดความสงสารคิดอยากช่วย
จึงไปคาบไม้มาอันนึง
ตัวผู้คาบหัว ตัวเมียคาบท้าย
แล้วให้หญิงปากร้ายโหนตรงกลาง
แล้วบินเข้าหาฝั่ง
โหนไปได้สักพัก หญิงปากร้าย เกิดคันปาก
เพราะไม่ได้พูดมาหลายวัน
ก็เลยเลื่อนตัวเองไปทางนกอินทรีตัวผู้
แล้วบอกว่า....
ท่านช่างเป็นนกที่ใจดีเหลือเกิน เดี๋ยวพอถึงฝั่ง
ฉันจะยอมเป็นเมียน้อยท่าน
พูดเสร้จ
ก็เลื่อนตัวเองไปทางนกอินทรีตัวเมีย
อ้าวแล้วจะเอาฉันไปไว้ที่ไหนหละ..?
เขาบอกว่า เธอหนะหนังเ***่ยว น่าเบื่อหน่าย
แก่ง่าย ตายยาก พูดมาก กินจุ ดุเหมือนหมา
หน้าเหมือนเสือ...
นกอินทรีตัวเมียได้ยินดังนั้นก็โกรธ
ปล่อยไม้ทิ้ง
แล้วเข้าไปจิกตีตัวผู้ด้วยความดมโห
ตัวผู้พอถูกจิกถูกตี...เจ็บ...ก็ปล่อยไม้
นางปากร้ายเลยตกทะเลตาย
จบชีวิตนิสัยปากร้าย
เห็นอันตรายของคนปากร้ายรึยัง...?จากหนังสือ เทศนาฮาสนั่น ของพระพยอม กัลยาโณ เล่มที่2
ฮาแบบมีข้อคิด